ନାଣ୍ଡିମୁଣ୍ଡି

ଆମ କଇରୀ ଭାରି ଗେହ୍ଲେଇ

   ଡାକ ନାଁ ଟି ମିଲି

ଝୁମ୍ପୁରୁଝୁମ୍ପା ବାଳ ଲମ୍ବେଇ

   ଭାରି ସେ ଚୁଲବୁଲି ।

ପାଠରେ ତାର ମନ ମଗନ

  ଚୁଟିକୁ ଟିକେ ରାମ୍ପି

ଝଅଟ କରି  ପକାଏ ଗିଳି

   ଖାଏ ସେ ଖୁମ୍ପି ଖାମ୍ପି ।

ଦେହ ମୁଣ୍ଡ ର ନିଏ ନା ଯତ୍ନ

  ତେଲ ସାବୁନ ମାରି

ବସଇ ଗେଞ୍ଜି ମୁଣ୍ଡ କୁ ମୁଣ୍ଡ

   ଟୁଉକୁ ମୁଷି ପରି ।

ହେଲା ଡାଗରା ଉଙ୍କୁଣୀ ପୋକ

   ମୁଣ୍ଡେ ତା ସାଲୁବାଲୁ

କହିଲେ ମାଆ ହଇଲୋ ମିଲି

    ଏଡିକି ସତେ ଓଲି ।

କହୁନୁ କିଛି ରାମ୍ପୁଛୁ ବସି

    ନମାନି ଦିନ ରାତି

ଆଣି କଇଁଚି ଦଉଚି କାଟି

  ସବୁ ତୋ ଲମ୍ବା ଚୁଟି ।

ଚାଲୁଛି ଏବେ କରୋନା ବେଳ

  ସ୍କୁଲ ତ ଏବେ ଛୁଟି

କିମ୍ପାଇଁ କଳି ଦିଅଁଙ୍କ ସଙ୍ଗେ

  ମୂଳୁ ମାରିଲେ ତୁଟି ।

ନ ପାଇ ବାଟ ହୋଇଲା ମିଲି

  ବହୁତ କୁନ୍ଥୁ କୁନ୍ଥୁ

ମାଆ କଇଞ୍ଚି କୁଟୁରୁକୁଟୂ

  ବାଳ ଛୁ ମନ୍ତର ଛୁ ।

ସାବୁନ ମାରି ଧୋଇଲା ମୁଣ୍ଡ

  ଉଙ୍କୁଣୀ ହେଲା ସଫା

ମାଡ଼ିଲା ଲାଜ ବସିଲା ଘରେ

  ମନଟା ହେଲା ଖପ୍ପା ।

ଭାବିଥିଲା ସେ ପରୀଟେ ହୋଇ

   ଉଡ଼ିବ ଫରଫର

ଝୁଲାଇ ବେଣୀ ଦୁଇ ପଟରେ

   ଖୋସିବ ରଙ୍ଗ ଫୁଲ ।

ଥଟ୍ଟାରେ ଆଈ ଅଜା ଡାକିଲେ

  ମିଲିଟା ନାଣ୍ଡିମୁଣ୍ଡି

ଖଳାରେ ବସି ଖଇରକୁଣ୍ଡି

  ଭାଙ୍ଗୁଥା ପାନଖଣ୍ଡି ।