ମୂର୍ତ୍ତି ଭସାଣି

ବିଦାୟ ମେଲାଣି ଦିଅ ଗୋ ମିତଣୀ

ଆସିଛି ଭସାଣି ବେଳା

ଷୋଳ ପୂଜା ସାରି ମାତା ଯାଉଛନ୍ତି

ଆଉ ନକର ଗୋ ହେଳା ।

ମାତା ଆଗମନେ ଆନନ୍ଦିତ ମନେ

ବିତିଲା ପନ୍ଦର ଦିନ

କେତେ ସ୍ଥାନେ ମାତା ପୂଜିତେ ସନ୍ତୋଷ

କରିଲେ ଭକତ ଗଣ ।

କିଏ ବୋଲେ ଦୁର୍ଗା କିଏ ବୋଲେ ସ୍ବାଧୀ

କିଏ ପୁଣି ବୋଲେ ସତୀ

ସକଳ ତୁଣ୍ଡରୁ ଏକଇ ବଚନ

ମାତା ଯେ ସକଳ ଶକ୍ତି ।

ଦଶହରା ପାଇଁ କେତେ ସଜ୍ଜ ସଜ୍ଜା

ନବ ବସ୍ତ୍ର ଖିରି ପୁରି

ସବୁ କିଛି ପରେ ବିଦାୟ ମେଲାଣି

ଆସିଛି ମେଢ଼କୁ ଧରି ।

ମଣ୍ଡପରୁ ମୂର୍ତ୍ତି ରଥରେ ଚଢ଼ିଲା

ବାଜିଲା ମୃଦଙ୍ଗ ଘଣ୍ଟା

ହରିବୋଲ ସଙ୍ଗେ ହୁଳହୁଳି ପଡେ

ଭକତେ ଭିଡିଲେ ଅଣ୍ଟା ।

ପାର୍ବତୀ ନନ୍ଦନ ଯଶୋଦା ନନ୍ଦନ

ଏକ ଏକ ଗଲେ ରଥେ

ବ୍ରହ୍ମା ହର ପୁଣି ଲକ୍ଷ୍ମୀ ସରସ୍ଵତୀ

ଆସିଲେ ମେଲାଣି ପଥେ ।

ନୃତ୍ୟ ରତେ ଭକ୍ତ ଆଗ ପଛ ହୋଇ

ଚଳନ୍ତି ମାତାଙ୍କ ସଙ୍ଗେ

ଆଲୋକ ମାଳାରେ ଧରଣୀ ପୁଲ୍ଲକେ

ଝଲସି ରଙ୍ଗ ବିରଙ୍ଗେ ।

ତଟିନୀର ଘାଟ କିବା ସରକୂଳ 

ଉପଯୁକ୍ତ ସ୍ଥାନ ଦେଖି

ନୟନ ପାଣିରେ ଭସାଇଲେ ମାତା

ଭକ୍ତି ଭାବ ହୃଦେ ରଖି ।

ଭକତ ମୁଖରୁ ଝରି ପଡୁ ଥାଏ

ଆଗାମୀ ବରଷ ଆସ

ଦୁଃଖ କଷ୍ଟ ନାଶି ଜଗତ କଲ୍ୟାଣେ

ମଣ୍ଡପେ ମଣ୍ଡପେ ବସ ।

କର ଯୋଡ଼ି ଡାକେ ଦୁଃଖିନୀ ପ୍ରଭାତୀ

ବଞ୍ଚି ଥିଲେ ହେବ ଦେଖା

ତୋର ନାମ ଜପି ଦିନ ବିତି ଯାଉ

ତୁହି କର ଭକ୍ତେ ରକ୍ଷା ।