ମୁକ୍ତକେଶୀ

ମେଘ ରାଇଜରେ ତୋଳିବି ମୁଁ ଘର

ସପନ ରାଜକୁମର

କାଉ°ରୀ ମନ୍ତର ଜାଣେ କିମିଆଁ ମୁଁ

କଳାକାର ଯାଦୁକର ।

ବରଷାଇ ପାରେ ପୁଳାପୁଳା ଟଙ୍କା

ଶୃନ୍ୟ ମୁଣି ହାତ ଝାଡି

ଧରିଛି ହାତେ ମୁଁ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ପିଟଣି

ଚମତ୍କାର ଯାଦୁଛଡି ।

ପିନ୍ଧିଛି ମଥାରେ ମୁଁ ମଣି ମୁକୁଟ

ଶୁଣ ପକ୍ଷୀ କାକପୋଇ

ଦେଖାଇବି ତୋତେ ସୁନୀଳ ଆକାଶେ

ଦିନରେ ତାରକା ମୁହିଁ ।

ସଜାଇବି ସାତ ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ରଙ୍ଗରେ

ଆକାଶରେ ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ

ପବନେ ଭାସିବ ମେଘର ମହ୍ଲାର

ଦୂର ହେବ ଦୁଃଖ ମନୁ ।

ଅପୂର୍ବ ସୁନ୍ଦରୀ ସପନ ନାୟିକା

ମୁକ୍ତକେଶୀ ମନପରୀ

ନୃତ୍ୟ ଗୀତ ଛନ୍ଦ ଆଖି ଇସାରାରେ

ମନ ନେବ ଚୋରୀ କରି ।

ଚାଲିରେ ତାହାର ଝରିବ ମୁକୁତା

ପରିଧାନ ଝୀନ ବସ୍ତ୍ର

ଝଲସି ଦିଶିବ ତାର ରୂପ କାନ୍ତି

ଗହଳିବ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ।

ପେଶା ମୋ ତାମଶା କ୍ରିଡା କଉଶଳ

ନୀଳନୟନା ମୋ ଅସ୍ତ୍ର

ଜଳଜଳ ହୋଇ ଦେଖିବେ ଦର୍ଶକ

ଅଜସ୍ର ଗଣିବି ଅର୍ଥ ।