ମୁକ୍ତିଦାତା

ଆମେ ଲେଲିହାନ ଅନଳର ଶିଖା

ଧୂସର ବୁକୁର ଧୂସରିତ ରେଖା

ଅତ୍ୟାଚାରୀର ରକ୍ତ ଆମର ଚିତା,

ମୁକ୍ତିର ତୀର୍ଥେ ବନ୍ଦୀର ସଖା

ଏ ଜାତିର ମୁକ୍ତିଦାତା,

କହି ପାରେନା ସେ କଥା

ସାଧନାର ପଥେ ସିଦ୍ଧିର ବାଡ଼

ଘୁରିଯାଏ ତାର ମଥା ।

ଝଡ଼ ଛୁଟେ ଆଜି ଅଗ୍ନି ବଳୟ ଡେଇଁ

କାମନା, ବାସନା ବହୁଦୂରେ ଠେଲିଦେଇ

ଭଗ୍ନୀ ଯାହାର ରମାଦେବୀ ପରି ମାତା,

ବୀର ପ୍ରସବିନୀ, ଉତ୍କଳ ନନ୍ଦିନୀ

ଏ ଜାତିର ମୁକ୍ତିଦାତା,

ରଣ ହୁଙ୍କାର ଦିଏ

ଭାଙ୍ଗିଦିଅ ହେ ରୁଦ୍ଧ କାରାକୁ

କାନେ କାନେ କହିଯାଏ ।

ଦୂର ଦିଗବଳୟେ ଜଳୁଅଛି ଯୁଇ

ନିରବଧି ଜଳୁଥିବ ଦେଶ ପାଇଁ

ମହା ମନ୍ତ୍ରରେ ମନ୍ତ୍ରିତ ସେଇ ପିତା,

ସୁଆଣ୍ଡୋ ଗ୍ରାମର ଅମର ପୁରୁଷ

ଏ ଜାତିର ମୁକ୍ତିଦାତା,

ବଢ଼ି ଅବା ମରୁଡିରେ

ଦିନ ରାତି ଯିଏ ଘୁରି ବୁଲୁଥିଲେ

ବାସହରା ଦୁଆରରେ ।

ନିୟତିର ଏ କି ନିର୍ମମ କଥା

ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ଘାଟରେ ରହିଗଲା ଗାଥା

ଶାଶ୍ୱତ ସେଇ ବାଜିଆ ଜଗତଜିତା,

ବାର ବରଷର ବାଳୁତ ପିଲା ବି

ଏ ଜାତିର ମୁକ୍ତିଦାତା,

ଡାକେ ଆଜି ହାତଠାରି

ଢେଙ୍କାନାଳର ଗଡଜାତ କୋଳେ

ଶାନ୍ତି ପୀୟୂଷ ଧରି ।