ଶରତ ଋତୁ

ଶରତ ଋତୁ ର

ପ୍ରଭାତ ତପନ

କନକ କିରଣ ଧରାରେ ପଡେ ।

ଶତ ଶିହରଣ

ମୃଦୁ ସମୀରଣ

ମାନସେଆନନ୍ଦ ଆକାଶେ ଉଡେ ।

ବିଜନ ପୁଲିନେ

ଗଗନ ଆଲୋକେ

ଅମଳ ସୁପାତି ସାଜିଣ ଉଠେ ।

ଏହି ଭୁ ଭାଗର

ଝରା ଶେଫାଳି ର

ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟରହାର ଫିଟିଣଲୋଟେଶ।

ବିହଙ୍ଗମ ମାନେ 

ପ୍ରାଣ ଉଛୁଳାନ୍ତି

ସରସ ହରଷ ଧରା ରେ ମାତି ।

ଝରା ମାଳତୀ ର

ଫୁଲ ଡ଼ାଲା ଧରି

ଶରତ ଖେଳିବ ଦିମାସ ନିତି ।

ହସି ହସି ଦେଖ

ନୟନ ରେ ଭରି

ଶରତ ର ଶୋଭା କି ମନୋହର ।

ପିଇନେ ସକଳ

ସୁଷମାର ସୁଧା

ଶ୍ୱେତ କାଶବନ ଅଟେ ବିଚିତ୍ର ।

ଶତ ବିଭବ ର

ମୁକ୍ତ ଅଛି ଦ୍ୱାର

ଶତ ସୁଷମା ର ଖଣି ରେ ଭରି ।

ଲୁଠିନେ ସକଳ

ମଧୁ ପଳ ପଳ

ଶାରଦୀୟ ଏ ଭୁବନୁ ତାହାରି ।