ମରୁଭୂମି

ଜୀବନଟା ମରୁଭୂମି ସାଜିଅଛି ମୋର

ସବୁଜିମା ଆଶା ବୃଥା ଶୂନ୍ୟ ପ୍ରୀତି ଝର

ଧୂମାଳ ଧୂସର ସମ ରଙ୍ଗହୀନ ପ୍ରାଣ

ନିଦାଘେ ତାପିତ ହୃଦ ଜଳେ ପ୍ରତିକ୍ଷଣ ।

କଣ୍ଟା ଆଚ୍ଛାଦିତ ପଥ ତୃଷିତ ନୟନ

ନାହିଁ କୋଳାହଳ ଭରା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ନିର୍ଜନ

ବାଲିଶଯ୍ୟା ପରି ଇଚ୍ଛା ସ୍ପନ୍ଦନ ବିହୀନ

ଖୁସିର ଝଲକ ପାଇଁ ବ୍ୟସ୍ତ ନୁହେଁ ମନ।

ଲକ୍ଷ୍ୟପଥ ଅନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ବଞ୍ଚିବାର ମୋହ

ଆଗନ୍ତୁକ ନ ଆସିଲେ ଝରେ ନାହିଁ ଲୁହ

ଅସ୍ୱୀକାର କରେନାହିଁ ସଂସାରେ ଅସ୍ତିତ୍ୱ

ସ୍ୱାର୍ଥ ବିଜଡିତ ନୁହେଁ ତଥାପି ଅଶାନ୍ତ ।

କେବେ ନା କେବେ ତ କାହା ପଦସ୍ପର୍ଶ ପାଇ

ବହିଯିବ ସ୍ନେହ ଶ୍ରଦ୍ଧା ପ୍ରୀତି ଭରା ନଈ ।