ଲୋ ସାରୀ

ପର ଲାଗିଗଲେ ପକ୍ଷୀ, ଛାଡି ଯାଏ ବସା। 

ସର୍ମ୍ପକର ମାନେ ଏଠି, ଖାଲି ଲୋକ ହସା। 

କିଏ ସେ,କାହାର

ନୁହେଁ ଆପଣାର, 

ଦିନରେ ସପନ ଖାଲି ଦେଖୁଥା

ଗୋଟେ କଥା କହିବି, ଲୋ ସାରୀ 

ତୁ,କାନ ଡେରିଥା, 

ମୋ ରାଣ, ଶୋଇ ପଡିବୁନି ଖାଲି, 

ହୁଁ-ଉଁ-ମାରୁଥା। 

ମାଳିକା ବଚନ,ଏଠି ହୋଇବ ଲୋ,ସତ

ପିତା, ମାତା ପୋଷିବେନି ଆଉ ନିଜ ପୁତ୍ର। 

ଘରୁ ତଡିଦେବେ

ଗୋଇଠା ମାରିବେ

ଆଗକୁ ଧରମ ସଞ୍ଚି ରଖିଥା। 

ଗୋଟେ କଥା କହିବି ଲୋ, ସାରୀ

ତୁ, କାନ ଡେରିଥା, 

ମୋ ରାଣ, ଶୋଇ ପଡିବୁନି ଖାଲି

ହୁଁ-ଉଁ-ମାରୁଥା।