କହ୍ନେଇ ବିହୁନେ

      କୁଞ୍ଜ ବନେ ରାଧା  ବସି ଏକା ଏକା

          ଅନେକ ଯାତନା ମନେ

       ବିରହ ବେଦନା  ସହି ତ ପାରେନା

         କୃଷ୍ଣ ଙ୍କୁ ଝୁରଇ ମନେ।।

       କଳା କୃଷ୍ଣ ବିନା  ବଂଶୀ ବି ବାଜେନା

           ଝୁରୁଛି ମଉନେ ରାଧା

       ଗୋପ ର ଲଳନା  ଝୁରେ ଏକା ଏକା

           ଝୁରେ କଦମ୍ବ ଯମୁନା ।

        ଗୋପ ଦାଣ୍ଡ ଖାଁ ଖାଁ  କଳା କୃଷ୍ଣ ବିନା

           କଦମ୍ବ ମୂଳେ ଯେ ରାଧା

        ବିରହ ବେଦନା‌   ସହି ତ ପାରେନା

            କାନ୍ଦୁ ଥାଏ ଏକା ଏକା ।

        କଳା କୃଷ୍ଣ ବିନା    ଶୁଭୁନି ଗୋ ହମ୍ବା

            କାନ୍ଦଇ ଯଶୋଦା ମାତେ 

         ମୟୂର ଚୁଳିଆ   ଗୋପ କରି ଏକା

            ଯାଇଛି ମଥୁରା ଯାତେ ।