ମୃତ୍ୟୁ

ମୃତ୍ୟୁ ଆସେ ନିଃଶବ୍ଦର ଦୀପ ଜାଳି 

ବୁକୁ ଫଟା କ୍ରନ୍ଦନ ନେଇ ଅନନ୍ତ ଆକାଶର ଛାତି ଚିରି 

ନବା ପାଇଁ କେଉଁ ଶରୀରର ଆତ୍ମାଟିକୁ

ନେଇ ଯାଇ ଦିଏ ,ସତ୍ୟ ଏ ମିଛ ଦୁନିଆର

ମୃତ୍ୟୁର ନଥାଏ,ଛୁଆଁ ଅଛୁଆଁ ଭେଦଭାବ 

ଦେଖିବାକୁ ସେ ଏକ ଗାଢ଼ ନିଦ 

ଜୀବନର ଏ ସତ୍ୟକୁ ସଭିଙ୍କର ଥାଏ ଭୟ 

ଦେଖି ତାକୁ ପାଖରେ ମଣିଷ ହୁଏ ,ଅଥୟ

କେତେ କାଳୁ ଚାଲିଛି ,ଜନ୍ମ ମୃତ୍ୟୁର ଏ ଖେଳ

ମଣିଷ ଆଉ ମୃତ୍ୟୁର ଏ ଖେଳରେ ମୃତ୍ୟୁ 

ହୁଏ ଜୟ ଆଉ ମଣିଷ ହାରି କହି ଉଠେ

ମୃତ୍ୟୁ ହିଁ ଏ ସଂସାରର ଚିରନ୍ତନ ସତ୍ୟ