ମୋକ୍ଷ

ସରଗ ଯାଇନି ନରକ ଯାଉନି

ତ୍ରିଶଙ୍କୁ ରାଇଜେ ରହି,

ନିର୍ଭୟା କହୁଛି ଭୟ ନାହିଁ ଆଉ

ମର୍ତ୍ତ୍ୟରୁ ହେଲି ମୁଁ ତ୍ରାହି ।

ନିର୍ଭୟ ହେବି ସ୍ବୟଂସିଦ୍ଧା ମୁଁ

ନିର୍ଭୟା ନାମକୁ ଧରି

ଅତ୍ୟାଚାରୀର ମୁଖାଖୋଲି ଦିଅ

ପ୍ରପୀଡୀତ ଯେତେ ନାରୀ ।

କେତେ ନିରିଭୟା ହଜିଯାଇଛନ୍ତି

ଆଇନକାନୁନ ହାଟ ମଝିର

ସରଗେ ଥିବେ କି ମରତେଥିବେ କି

ମୋଭଳି ପରା ସବୁ ନାଚାର ।

ଆଠ ବରଷର କେତେ ଯନ୍ତ୍ରଣା

ମଲାପରେ ମଧ୍ୟ ଆ୍ ତ୍ମା କାନ୍ଦଇ

ତୁମେମାନେ ସବୁ ହେବ ହଇରାଣ

ଅତୃପ୍ତ ଆତ୍ମାର କୋହର ଯୁଇ ।

ମଝି ଆକାଶରେ ନିର୍ଭୟା ଜଗିଛି

ଫାସିପରେ ତୁମେ ଯିବରେ କାହିଁ

ନରକ ପାତାଳ ଚଉଦ ଭୂବନେ

ତୁମପାଁ ଇଞ୍ଚେ ଯାଗା ତ ନାହିଁ ।

ମହା ନରକ ଟି ସୃଷ୍ଟି କରିଛି ମୁୁଁ

ତୁମସାଂଗସାଥି ବିଧାନ ପାଇଁ

ଜୀଅନ୍ କବର ତୁମେ ହିଁ ପାଇବ

ଆସ ଏଠି ତମ ସାଥୀଙ୍କୁ ନେଇ ।

ଲକ୍ଷେ ନିର୍ଭୟା ଜନମି ଏଥର

ଦୁଷ୍କର୍ମକାରୀ୍କୁ ଦେବେରେ ଦଣ୍ଡ

ଗଣୁଥିିବି ଦିନ ମୋକ୍ଷ ପରିଯନ୍ତ

କେେ ଯେ ଗଡିବ ତମି ମୁଣ୍ଡ ।