ମୋ ମା

ମା ମା ଡାକ ତୋକାନ ଶୁଣିଲେ

ପରାଣେ ସେନେହଁ ଆସଇ ଝରି,

ପଛକରିସବୁ ପାଇଟିକୁ ଆଗେ

ଧାଇଁଆସୁ ବେଗେ କୋଳରେ ଧରି ।

ତୋକୋଳ ସରଗ ପାଇତା ପରଶ

ନିଦମାଉସୀବି ଆସଇ ହସି,

କନ୍ଦାଏ ହସାଇ ସଠିଦୁଶୀ ଆସି

ଦେଖୁଥାଉ ମୋରନିକଟେ ବସି ।

ଭୁତକିଡାହାଣୀ ଛୁଆଙ୍କ ରଙ୍କୁଣୀ

ନଜରକାଟଇ କଜଳ ପାତି,

ମୁଣ୍ଡତଳେଥୋଇ ଛାଞ୍ଚୁଣୀ ଛିଣ୍ଡେଇ

ଘୋଡେଇଦେଉ ମୋ ଉପର ଛାତି ।

ଲଙ୍ଗଳାଦେହକୁ ହାମୁଡେଇ ତଳେ

ପିଠିରେମାଲିସ କରାଉ ତେଲ,

ପହିଲି ସୁରୁଯକିରଣ ଖୁଆଉ

ଜଳରେ ସିନାନକରାଉ ଖେଳ ।

ଛତୁଆଯାଉ ବା ପୋଡପିଠା କରି

ବଡ଼ ଜତନରେ ଦେଇଛୁ ଦଳି ,

କାଖେଇ ଭୁଲେଇ ଖୋଇଦେଉ ଗାଉ

ଜହ୍ନମାମୁଁ ଗୀତ ଭଳିକୁ ଭଳି ।

କଜଳପାତିରୁ କଳାଟିପାଟିଏ

ମାଖିଦେଉଥାଉ କପାଳ ପାଦେ,

ନଜର ନଲାଗୁ ଦେଖିକେହିମତେ

କାଳେ ଶୁଖିଯିବି ଡାହାଣୀ ବାଦେ ।

ପିଠିଥାପୁଡ଼େଇ ନାନାଗୀତଗାଇ

ସୋଇଦେଉ ନେଇ ପାଖରେ ଥାଇଁ

କେତେମାନସିକ ଓଷା ଉପବାସ

ମୋପାଇଁ କରିଛୁ ହିସାବ ନାହିଁ ।

ଆଖି ଲୁହଜାକ ପଣତରେ ପୋଛି

ବଡ଼କଲୁବୁକୁ ରକତ ଢ଼ାଳି,

ଚଳନ୍ତି ପ୍ରତିମା ମୁରତୀ ମାଲୋ

କୋଟି ଦଣ୍ଡବତ ତୋକଥା ଭାଳି ।