ମୋ କଳା ଠାକୁର

ଜୀବନ ଗଛର ଦୁଇଟି ପତର

  ସୁଖ ଦୁ୍ଃଖ ନାମ ତାର

ସୁଖ ନୁହେଁ ତାର ଅତି ଆପଣାର

   ଆଉ ଦୁ୍ଃଖ ସାତ ପର ॥୧॥

ପାନ କରି ଶିଖ ଯେତେ ଆସୁ ଦୁଃଖ

   ସୁଖେ ହୋଇବ ବିଭୋର

ଦୁଃଖ ସୁଖ ସତ୍ୟ ଆସୁଥିବ ନିତ୍ୟ

   ଏ ତ ମାୟାର ସଂସାର ॥୨॥

ଦୁଃଖ ଠାରୁ ଭଲ ସୁଖରେ ବାଇଆ

    ମନପଡେ ପ୍ରଭୁମୋର

ଦୁଃଖରେ ଆନନ୍ଦ ଲାଗେ ମକରନ୍ଦ

    ସ୍ମରିଲେ କଳା ଠାକୁର ॥୩॥

ଦୁଃଖ ଦେଇ ଚାଲ ଲାଗୁଅଛି ଭଲ

   ଭୁବନ ସୁନ୍ଦର ବର

ଦୁଃଖ ଅଛି ବୋଲି ହେଜୁଅଛି ଖାଲି

    ତୁହି ପ୍ରଭୁ ଏକା ମୋର ॥୪॥

ଆଜିର କୁବେର କାଲିକି ଫକୀର

   କେହି ନୁହେଁ ଏଠି କା'ର

ଅସାର ସଂସାର ଏଠି ଏକା ସାର

  ତୁହି ମୋ କଳା ଠାକୁର ॥୫॥

ଏତିକି ଗୁହାରି ଦୁଃଖ ଦିଅ ହରି

   ପ୍ରଭୁ ମୋତେ କୃପାକର

ତୁମ୍ଭ ନାମ ସ୍ମରି ଯାଏ ମୁହିଁ ତରି

   ଆହେ କରୁଣା ସାଗର॥୬॥