ମୋ ଗାଁ କାନ୍ଦୁଛି

ସତେକି,

ସମୟର ଅସରାଏ ବର୍ଷା ଆସି,

ମୋ ଗାଁ ଦାଣ୍ଡ ଧୂଳି ଖେଳରେ 

ପାଣି ଛିଞ୍ଚି ଦେଇ ଯାଇଛି l

ଏଇତ,

ସବୁ କ’ଣ ସଫା ସଫା ଦିଶୁଛି !

ଓଃହଁ ପରା

ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ସଡ଼କ ଯୋଜନା,

ମୋ ଗାଁ ଦାଣ୍ଡ ଦେଇ ଲମ୍ବି ଯାଇଛି l 

ଏ ଡାଳ ମାଙ୍କୁଡ଼ି ଖେଳ କେମିତି ?

ବହିରୁ ପଢି,

ସାନ ଭଉଣୀ ମୋ ପଚାରି ବୁଝୁଛି ।

କ’ଣ କହି ମୁଁ ତାକୁ ବୁଝେଇବି ?

ସିଏ କି ଜାଣେ !

ଖେଳିବା ସାଧନ ମୋ ଗାଁ ବରଗଛଟା-

କେଇଟା ଟଙ୍କା ପାଇଁ,

କେବେଠୁ ନିଲାମ ହେଇ ଯାଇଛି l

ପୁଚି,ଲୁଚଳାଳୀ,ଛାଇଚପୁରୀ ଆଉ ବାଗୁଡ଼ିଖେଳ

ପୁନେଇଁ ରାତିରେ ଖେଳ ପଡ଼ିଆରେ ଟୋକାଙ୍କ ମେଳ

କେଜାଣି କାହିଁ କେବେଠୁ ହଜିଯାଇଛି l

ହଁ ଆଉ ଖେଳିବ ବା କିଏ ?

ମୋ ଗାଁର,

ଖେଳିବା ବୟସର ଯେତକ ପିଲା

ସ୍ମାର୍ଟ ଫୋନ୍ ରେ ଆଧୁନିକ ଖେଳ ଧରି ବସିଛି ।

ସେ ନୂଆଁଳିଆ ଚାଳ ଘରଟା

ଛାତଘର ହେଇ ଠିଆ ହେଇଛି 

ଘରଟା ଯାକ,

ଟାଇଲି,ମାର୍ବଲ ଚକଚକ ଖାଲି କରୁଛି l 

ବରଷା ଛିଟାରେ ମାଟି କାନ୍ଥ ଆଉ ଭିଜୁନି

କି ତଳଟା ବି ଆଉ ଗୋବର ଗୋବର ବାସୁନି

ଓଃ ଭୂମିହୀନ ଆଉ ବାସହୀନ ବୋଲି

ଭୋଟ ବଦଳେ-

ପରା ଇନ୍ଦିରା ଆବାସ ମିଳି ଯାଇଛି…।

ବଉଳ ମୋର ଓଡ଼ିଶି ନାଚେ

ବୋଧେ ଏସବୁ ସିଏ ଭୁଲି ଯାଇଛି

ହଁ କ’ଣବା ଆଉ କରିବ !

କେବୁଲୁ ଡିଶ୍ ଆସିବା ଦିନୁ,

ଚାହିଦା ଲଙ୍ଗଳା ନାଚର ବଢି ଯାଇଛି

ସେଇଥି ପାଇଁ,

ସିଏବି ତା’ ପାଦରୁ ଘୁଙ୍ଗୁର ଖୋଲି,

ଘର ଭିତରେ କେଉଁଠି ରଖି ଭୁଲି ଯାଇଛି ।

ପଡ଼ିଶା ଘର ଜେଜେମା’ର 

ହାତରନ୍ଧା ଭାରି ସୁଆଦ

ହେଲେ ସେତକ ବି ଆଉ କିଏ ଦଉଛି !

ଭାଇ ଭଗାରୀ କଥାତ ;

ଅହଂକାରଟା ପାଚେରୀ ଠିଆ ହେଇଛି 

ହଁମୁଁ ବି କେବେଠୁ ସହରେ ରହି 

ତା ହାତରନ୍ଧା ସ୍ଵାଦ,

ସମ୍ପୂର୍ଣ ମନରୁ ଭୁଲି ଯାଇଛି ।

ମୋ ଗାଁର ଭାଇଚାରାଟା

ପାର୍ଟି ପଲିଟିକ୍ସ ପାଇଁ ଲୁଚି ଯାଇଛି 

ସେଦିନ ସବୁକୁ ଆଜିବି ମୁଁ  

ଗାଁ ଦାଣ୍ଡରେ ମୋ ଖୋଜି ହଉଛି ।

ହେଲେ କୋଉ ମିଳୁଛି ନା ଫେରୁଛି 

ନିଶବ୍ଦ ରାତିରେ ଷ୍ଟ୍ରୀଟ ଆଲୁଅରେ,

ମୋ ଗାଁ ଖାଲି, 

ବାହୁନି ବାହୁନି କାନ୍ଦୁଛି

ବାହୁନି ବାହୁନି କାନ୍ଦୁଛି