ଆହେ ପୂଜ୍ୟ

ମରୁମରୀଚିକା ଜୀବନ ପଥରେ

        ତୁମେ ଆଶାର ପୁଷ୍କରିଣୀ,

ଅନେକ ପୁସ୍ତକ ସମାହାର ତୁମେ

        ପୁଣି ମହତ ଗୀତାର ବାଣୀ l

ନିଜେ ଜଳି ତୁମେ ଅନେକ ଜୀବନ

       କରିଛ ତ ଜ୍ୟୋତିର୍ମୟ,

ଅବିରତ ଅକ୍ଷୁର୍ଣ୍ଣ ଅନ୍ତିମ ଆଶାକୁ

       ଜ୍ଞାନରେ କରିଛ ଥୟ l

ଅଜ୍ଞାନ ତିମିର ଆଜି ବାହୁ ଦୂର

       ତୁମରି ଆଶିଷ ପାଇଁ,

ଅସ୍ପଷ୍ଟ ଶବ୍ଦକୁ ସ୍ପଷ୍ଟ କରି ତୁମେ

      ସୁପ୍ତ ମୂର୍ଖକୁ ଦିଅ ଚେତେଇ l

ଏଇ ଯାହା ଆଜି ଲେଖୁଛି କଲମେ

       ସବୁ ପରା ତୁମ ଦାନ,

ଆହେ ପୂଜ୍ୟ ତୁମେ ଦୂରେ ଥିଲେବି

       ଝୁରୁଥିବ ଏଇ ମନ l