ମନରେ ତୁମେ ସ୍ବପରେ ତୁମେ

ମନ ଅଗଣାରେ ଯିଏ ବୁଣିଥିଲା

    ପ୍ରୀତି ମୁରୁଜର ରଙ୍ଗ,

ତୁମେ ସେହି ପ୍ରିୟା ମୋ ସ୍ବପ୍ନ ନାୟିକା

   ସାତ ଜନମର ସାଙ୍ଗ |

ଜୀବନ ସାଗରେ ତୁମେ ମୋର ଉର୍ମି

    ନାଚ ସଦା ପ୍ରୀତି ଭରି,

ହୃଦୟ ମୋ ସିକ୍ତ ତୁମ ପରଶରେ

    ମଧୁ ସତେ ଯାଏ ଝରି |

ତୁମେ ଶ୍ରାବଣର ବରଷା ଧାରା ଗୋ

   ଭିଜାଇ ଦିଅ ମୋ ତନୁ,

ତୁମେ ଫଗୁଣର ରଙ୍ଗ ଅବିର ଯେ

    ବୋଳିଦିଅ ପ୍ରୀତି ରେଣୁ |

ତୁମେ ବସନ୍ତର କୋଇଲିର କୁହୁ

   ଆମ୍ବ ବଉଳର ବାସ,

ସମୀରଣେ ଭାସେ ପ୍ରୀତିର ମହକ

   ମନ ଖୋଜେ ତୁମ ସ୍ପର୍ଶ |

ମନ ପଦ୍ମବନେ ତୁମେ ମୋ ପଦ୍ମିନୀ

   ମୁଁ ତୁମ ଆକାଶେ ସୂର୍ଯ୍ୟ,

ମୋ କିରଣ ପାଇ ଫୁଟି ଆସ ଧିରେ

   ଛାଡ଼ିଦେଇ ସବୁ ଲାଜ |

ତୁମେ ମୋର କଇଁ ମନ ସରସୀରେ

    ଆକାଶକୁ ଥାଅ ଚାହିଁ,

ମୁଁ ତୁମର ଜହ୍ନ ଆସେ ଯେବେ ଉଇଁ

    ଜୋଛନାରେ ଯାଅ ଶୋଇ |

ମୁଗ୍ଧ ହୃଦୟର ତୁମେ ଶୀତଳତା

    କ୍ଲାନ୍ତ ତନୁର ଶକ୍ତି,

ଭରା ଆଷାଢ଼ର ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ମୋ

    ସାତରଙ୍ଗେ ଭରା ପ୍ରୀତି |

ତୁମେ ଶରତର କାଶତଣ୍ଡୀ ଫୁଲ

    ମୁଁ ଯେ ତଟିନୀର ଧାରା,

ମୋ ଦେହେ ତୁମର ଛାଇ ପଡି ନାଚେ

    ରୋମାଞ୍ଚିତ ପ୍ରୀତି ଭରା |

ମନରେ ତୁମେ ଗୋ ଆଶା ଦୀପଟିଏ

    ଶିଖା ଚିର ପ୍ରଜ୍ଜଳିତ,

ସପନରେ ତୁମେ ରୂପରାଇଜର

    ରାଜକନ୍ୟା ଏକ ସତ |