ମନ ମାହାତ୍ମ୍ୟ-୨

ମନ ଆକାଶରେ ପ୍ରୀତିର ଜହ୍ନଟା

ଆନ ପାଇଁ ଯଦି ଉଇଁଲା ନାହିଁ,

ସେପରି ମଣିଷ ତା'ର ଜୀବନରେ

ଶୀତଳତା ସ୍ପର୍ଶ ଥାଏ କି ପାଇ ।

ମନ ପୋଖରୀରେ କଇଁ  ଫୁଲ ଫୁଟି 

ନ ପାରେ ଯଦି ବାସ ଚହଟାଇ,

ତେବେ ବୃଥା ଶୁଖି ଝଡି଼ ପଡ଼େ ସିନା

ତା'ର ମହତ୍ତ୍ବ କି କିଏ ବୁଝଇ ।

ମନ ଗଭୀରତା ମାପିବା ପାଇଁକି

ସେପରି ସାଥୀଟେ ଯଦି ନ ମିଳେ,

ଆଉଟୁପାଉଟୁ ହୋଇଣ ମନଟା

ଖୋଜି ଖୋଜି ରହେନି କି ବିକଳେ ।

ମନ ମରୀଚିକା ପଛେ ଧାଇଁ ଧାଇଁ

ବୁଲୁଥାଏ ଯଦି ତୃଷାର୍ତ୍ତ  ହୋଇ,

ତୃପ୍ତିର ଉଦକ କେଉଁଠୁ ଲଭିବ

କୁହ ଯେ ଜନ୍ମିଛ ମରତେ ଏହି ।

ମନ ଯଦି ଧାଇଁ ସମ୍ଭାବନା ଅର୍ଥେ

ସତ୍ କରମକୁ ନିଏ ଆଦରି,

ତେବେ ସେଥୁ ସୁଖ ତୃପତିର ପୁଷ୍ପ

ଗୋଟାଇ ଚାଲେନି କି ଅସୁମାରି ।