ମିଳନ୍ତା କି ସାଥିଟିଏ

ଖୋଜୁଅଛି ମନ ଯାଆନ୍ତ।କି ମିଳି

ସାଥି ପରି ସାଥି ଟିଏ

ବୁଝି ପାରନ୍ତା ସେ ମନର କଥାକୁ

କହିବା ଆଗରୁ ସିଏ ।

କାୟା ପଛେ ଛାୟା ରହିବା ପରିକା

ଚାଲୁଥାନ୍ତା ହାତ ଧରି

ମୋ ସୁଖରେ ସୁଖୀ ଦୁଃଖରେ ସେ ଦୁଃଖୀ

ସହକର୍ମୀ ସହଚରୀ ।

କ୍ଷୀର ସହ ନୀର ଅଭେଦ ସମ୍ପର୍କ

ଯେସନ ନୁହେଁ ଅଭିନ୍ନ

ଏକ ମନ ଏକ ପ୍ରାଣ ସମ୍ବନ୍ଧରେ

ନିବିଡ଼ ଆତ୍ମ ବନ୍ଧନ ।

ଜୀବନ ପ୍ରବାହ କୋମଳ ସ୍ପର୍ଶରେ

ପୁଲକିତ ଉଠନ୍ତା ପ୍ରାଣ

ନିବିଡ଼ ଆଶ୍ଳେଷେ ଏକାକାର ମାତ୍ରେ

ଉଁଆସେ ଦିଶନ୍ତା ଜହ୍ନ ।

ନୀଳ ଆକାଶରେ ଦୁଇ ନୀଳ ପକ୍ଷୀ

ଡେଣା ମେଲି ସ୍ୱଚ୍ଛନ୍ଦରେ

ଦିବସ ବା ରାତ୍ର ଉଡାଣର ନିଶା

ସାଥି ବିନା ମନ ଝୁରେ ।