ମଗନ ନିଦ୍ରା ..............

ତୋର ହସରେ ଉଷାର ରାଗ

ତୋର ଲୁହରେ ରାତ୍ରୀର ତନ୍ଦ୍ରା

ତୋର ଭାଷାରେ ପ୍ରାଣର ମୋହ

ତୋର ଆଖିରେ ସପନ ଅଧା l

ଉଷାର ରାଗରେ ରଂଗାଇଲୁ ମୋତେ

ତନ୍ଦ୍ରାର ଜାଲରେ ଆଛନ୍ନ କଲୁ

ମୋହିନୀ ମୋହରେ ଛନ୍ଦିଲୁ ମୋତେ

ସପନ ସାଗରରେ ଭସାଇଲୁ l

ମହ୍ଲାର ରାଗେ ମୋହିତ କଲେ ବି

ମୋହ ସବୁ ତଥାପି ରହିଛି ଅଧା l

ପହିଲି ବେଳାର କାକଳି ସିନା

ଆଉ ଶୁଭେନାଇଁ ଶୁଭେନାଇଁ

ପ୍ରଥମ ରାତ୍ରୀର ବିଜଡିତ ତନ୍ଦ୍ରା

ଆଉ ତୁଟେନାହିଁ ତୁଟେନାହିଁ l

ଦେଖି ମୁଁ ଚାଲିଛି 

ସେ ଅଧା ସପନ

ତୁଟିନି ମଗନ ନିଦ୍ରା

ତୋର ହସରେ ଉଷାର ରାଗ

ତୋର ଲୁହରେ ରାତ୍ରୀର ତନ୍ଦ୍ରା l