ମଧୁ ବାଣୀ

ଧାନ ଓ କଦଳୀ  ଆଖୁ ଓ ବାଉଁଶ

   ମରିବା ସମୟେ ଫଳେ 

ମଣିଷର ଶେଷ   ଅବସ୍ଥା ଆସିଲେ

    ମଦ୍ୟ ପିଏ ଜୁଆ ଖେଳେ l

କ୍ରୋଧ ଅହଂକାର   ଅସତ୍ୟ ବଚନ

    ଚିତ୍ତକୁ ବିପଥେ ନିଏ

ବଡ ଶତ୍ରୁ ଠାରୁ     ବନ୍ଧୁ କପଟତା

    ଭୟାନକ ହୋଇ ଥାଏ l

ବଳଶାଳୀ ଠାରୁ   କୌଶଳତା ବଡ଼

     ଜିଜ୍ଞାସା ଜ୍ଞାନର ଦ୍ୱାର

ଆଜି କାର୍ଯ୍ୟ ଯିଏ   କାଲିକି ରଖଇ

    ଅଳସୁଆ ପଣ ତାର l

ଅତି ବୁଦ୍ଧି ଯିଏ    ପ୍ରୟୋଗ କରଇ

     ଶୀଘ୍ର ପତନ ତାହାର

ସାବଧାନେ ଥିଲେ    ବିନାଶ ହୁଏନି

    ଏତେ ଶୀଘ୍ରଟି କାହାର l

ଉଦ୍ୟୋଗୀ ପୁରୁଷେ କାନ୍ଧେ ଲକ୍ଷ୍ମୀ ଥାନ୍ତି

    ସଫଳତା ସେ ପାଅଇ 

କୁସଙ୍ଗୀର ସଙ୍ଗେ   ସାଧୁ ବି ରହିଲେ

    ଧିକ ଜୀବନ ହୁଅଇ l

ସ୍ଵାର୍ଥୀ ମଣିଷଟି     ନୁହଁଇ କାହାର

    ଅଟେ ମହାକାଳ ଯକ୍ଷ 

ବହୁରୂପୀ ହୋଇ    ରଙ୍ଗ ବଦଳାଏ

     ସ୍ୱାର୍ଥ ହାସଲ ତା ଲକ୍ଷ୍ୟ l

ମଧୁବାଣୀ ମୁଖେ   ମଧୁ ଚିନ୍ତା ହୃଦେ

    ମନରେ ଯାହାର ଥାଏ

ମଧୁ ବାଣ୍ଟି ସିଏ     ପ୍ରିୟ ପାତ୍ର ହୁଏ

    ଜଗତ ଜନଙ୍କ ସିଏ l