ମାଟିର ମଣିଷ

ମାଟିର ମଣିଷ 

ମାଟିରେ ମୋ ବାସ

      ଫୁଟାଏ ମାଟିରେ ହସ

ଏଇ ମାଟି  ହସ

ମୋ ଜୀବନ ହସ

       ମାଟିରେ ମୋ ସ୍ଵର୍ଗବାସ ।

ମାଟି ମୋର ସାହା

ଏ ଜୀବନ ରାହା

       ମାଟି ସାଥେ ମାଟି ହୋଇ

ଜନ୍ମ ଏ ମାଟିରେ

ମିଶିବି ମାଟିରେ

       ଶୋଚନା ବା କାହିଁପାଇଁ ।

ଏଇ ମାଟି ମୋର

ମଥାର   ତିଳକ

       ଯା ବକ୍ଷେ ଫଳଇ ସୁନା

ବିଦାରିଛି କେତେ

ତା ବକ୍ଷକୁ ହସ୍ତେ

       କେବେ କରି ନାହିଁ ମନା ।

ତରୁ  ସବୁଜିମା

ସଦା ବକ୍ଷ ସିନା

      ଶୋହେ ଫୁଲ ଫଳ ଶସ୍ୟ

ଭରି ଦିଏ ପେଟ

ନ କରି କପଟ

       ସହି କେତେ ଉପହାସ ।

କରୁଥିବି ସେବା

ନିରନ୍ତର ଅବା

      ନିଗାଡି ଦେହରୁ ଲହୁ

ହସିଲେ ମୋ ମାଆ

ହସିବ    ଦୁନିଆଁ

      ମଳି ମୁଣ୍ଡିଆ କେ କହୁ ।

ଝଡ଼ି ଯାଉ ମୋର

ମାଂସ ପଳ ପଳ

      କଙ୍କାଳ ହୋଇବ ଠିଆ

ମାଟି ମାଆ ପାଇଁ

ସାରଥି ସେ ହୋଇ

      ଜାଳିବ ବିଦ୍ରୋହ ନିଆଁ ।