ମାତୃକୃପା

ଜାଣିନାହିଁ ଭକ୍ତି ଆରାଧନା ସ୍ତୁତି 

  ଅବୋଧ ତୋର ସନ୍ତାନ 

ଅଭୟ ଶ୍ରୀପଦେ ହାତ ଦୁଇ ଯୋଡ଼ି 

  କରୁଛି ମା ନିବେଦନ ।

ମହାଯଜ୍ଞ ପୁର ଭାବାବେଗ ତୀବ୍ର

   ମନ ପବନ ସମାନ

ଆଦର୍ଶ ସଙ୍କଳ୍ପ ସତ୍ୟ ସଦାଚାରେ

   ଏକାଗ୍ର ହେଉ ପରାଣ ।

ମାତା ପାଦପଦ୍ମେ ହେଉ ସମର୍ପିତ

  ଜୀବନ ଧରମ କର୍ମ

ଗରୀୟସୀ ମାତା ସ୍ୱରଗ ଠାରୁ ବି

  ପରମେଶ୍ୱରୀ ମହାନ ।

ସ୍ଥାବର ଜଙ୍ଗମ ଜଡ଼ ପ୍ରାଣେ ଜାଗୁ

  ଅଚିନ୍ତ୍ୟ ଚେତନ ଶକ୍ତି

ହସି ଉଠୁ ଧରା ଆନନ୍ଦ ଉଲ୍ଲାସେ

  ସୁନ୍ଦର ଶ୍ୟାମା ପ୍ରକୃତି ।

ଚାଲୁଛି ଚାଲିବ ଅହରହ ନିତ୍ୟ

  ଅଶ୍ୱମେଧ ମହାଯଜ୍ଞ

ମହାଦେବୀ ମାତା ଘେନ କର୍ମାହୂତି

  ହୁଅ ବାରେ ସୁପ୍ରସନ୍ନ ।

ଜଗତ ଜନନୀ ସତ୍ୟ ସନାତନୀ

  ମା ବିରଜା ଆଦି ଶକ୍ତି

କରେ କୃପା ଭିକ୍ଷା ପ୍ରାଣର ସ୍ୱରୂପା

  ଦିଅ ମୁକ୍ତି ସଦଗତି ।