ମାତୃ ରୂପେଣ ସଂସ୍ଥିତା

 ବର୍ଣ୍ଣିଳ ପାର୍ବଣ ଆଭା, 

 କାଶତଣ୍ଡି ନୃତ୍ୟ ଶୋଭା, 

       ଧିର ସମାପ୍ତ ବିବର୍ଣ୍ଣ । 

ଆଶ୍ବିନ ଆକାଶ ବର୍ଣ୍ଣ, 

ଧିରେ ହେଉଛି ମଳିନ, 

       ବାରିଦୁ ବାରି ପ୍ରସ୍ଥାନ । 

ଭବରଙ୍ଗ ଭୂମି ତଳେ, 

ସମୟର ଅସ୍ତାଚଳେ, 

      ଅଭିନୟ ଅବସାନ  । 

ସନ୍ତତି କରି ସନ୍ତପ୍ତ, 

ଛାଡିବ ମାଆ କେମନ୍ତ, 

     ପଣତ ମମତା ସ୍ବପ୍ନ । 

ଅବ୍ଯକ୍ତ ଗର୍ଭ ବେଦନା, 

ଉନ୍ମାଦେ ନବ ସର୍ଜନା, 

      ଦୁର୍ଲଭ ତା'ର ପାଉଣା । 

ଦରୋଟି ଓଠରୁ ହସ, 

ଅପୂର୍ବ ବିଭୋର ଦୃଶ୍ୟ, 

     ଅସାଧ୍ଯ ତାହା ବର୍ଣ୍ଣନା । 

ଉଲଗ୍ନ ବକ୍ଷର କ୍ଷୀର, 

ଜୀବନେ ଶକ୍ତି ସଂଚାର, 

      କୋଟି ଜନ୍ମ ତପ ଫଳ । 

ମାଆର ବାତ୍ସଲ୍ୟ କୋଳ, 

ଅଭୟ ଆଶ୍ରୟ ସ୍ଥଳ, 

     ତା'ପାଖେ ନିଃସ୍ବ ଦୁର୍ବଳ । 

ସନ୍ତାନ ଜୀବନ ରକ୍ଷା, 

ସତୀଙ୍କ ଅଗ୍ନି ପରୀକ୍ଷା 

     ବିବସ୍ତ୍ରେ ନିର୍ମଳ ମନ ।

 ମାତା ଅନୁସୂୟା କଥା, 

 ବାଳୁତ ତ୍ରିଦେଵ ଗାଥା, 

     ଉଲଗ୍ନେ ଅମୃତ ଦାନ । 

ବସନ ଭୂଷଣ ହୀନା, 

ମୁକ୍ତ କେଶେ ରକ୍ତ ତୃଷ୍ଣା, 

    ଅଙ୍ଗେ ଅଙ୍ଗେ ଦିବ୍ୟ କାନ୍ତି । 

ମହିଷାର ମନ ତଳେ, 

କାମନାର ବହ୍ନି ଜଳେ , 

      ମାୟା ମୋହେ ମୂଢମତି । 

କାଳୀ ବିପରୀତ ରତି, 

ପାପାତ୍ମା ଙ୍କ କାଳରାତ୍ରି, 

     ପାପୀ ପାପ ଅନ୍ତେ ଅନ୍ତ । 

ରୂପରେ କି ଅଛି ପ୍ରେମ 

ପୁରୁଷ କିଂପା ବିଭ୍ରମ, 

     ନିନ୍ଦା, ଘୃଣା, ଲଜ୍ଜା ପ୍ରାପ୍ତ । 

ମୁଖା ରାବଣର ମୁଖେ, 

ନିଆଁ ଲଗାଉଛୁ ସୁଖେ, 

    ବିସ୍ମରଣ ସ୍ବ ସ୍ବ କର୍ମ, ।

ଅନ୍ତରେ ଅହଂ ରାବଣ, 

ସଗର୍ବେ କଲେ ଦହନ, 

     ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସେ ମାନବ ଧର୍ମ । 

ମହିଷା ରୂପୀ ପୁରୁଷ, 

ଅଧର୍ମୀ ଅସୁର ବଂଶ, 

     କାମିନୀ କାଂଚନ ମତ୍ତ । 

ତ୍ରିଶକ୍ତି ପ୍ରବାହ ଶକ୍ତି, 

ଦୁନିଆରୁ ଦୁଃଖ ମୁକ୍ତି, 

     ପ୍ରଣାମ ସୁ ସୃଜା ମାତ  ।