ମାଗୁଛି ଟିକିଏ ଜାଗା

ମରଣ କାଳରେ ବରଣ କରୁଛି

   ଚରଣ ତୋହର ଜଗା

ବାହୁଡା ବେଳରେ ନିର୍ମାଲ୍ଯ ମାଗୁଛି

  ଦେବୁ ନାହିଁ ମୋତେ ଦଗା ॥୦॥

ଯାଚିକି ଦେଇଛୁ ଯାହାବି ଦେଇଛୁ

   ମାଗିନାହିଁ ତୋତେ କେବେ 

ମାଗୁଣି ଏତିକି ମୁଖେ ଥାଉ ନାମ

   ପରାଣ ଉଡିବ ଯେବେ

ସ୍ବର୍ଗଦ୍ବାରେ ତୋର ଜଳୁ ମୋ ଶରୀର

  ମାଗୁଛି ଟିକିଏ ଜାଗା ॥୧॥

ମାଟିର ଶରୀର ମାଟିରେ ମିଶିବ

  ପୁରସ୍ତମ ପୁଣ୍ୟଧାମ

ସରିଯିବ ଚିନ୍ତା ଜଳିଯିବ ଚିତ୍ତା

  ଶୁଣି ଶୁଣି ହରିନାମ

ଛାହିଁବୁ ଯେମିତି ନାଚିବି ସେମିତି

  ଛାଡିବୁନି ମୋର ପଘା ॥୨॥