ମା’ ପରି ମୋ ହିଙ୍ଗୁଳା ମା’

ସୁଶ୍ମିତା ମିଶ୍ର

ମା’ ବୋଲି ଡାକିଦେଲେ

ପ୍ରତିଧ୍ୱନୀ ଖେଳିଯାଏ ମାଟିରୁ ଆକାଶ ଯାଏ ,

ମାତ୍ର ସେ ଥାଏ ମୋ ଚେତନାରେ

ଶୁଣିଥାଏ ସେ ମୋ ପ୍ରାର୍ଥନାରେ

ସେ ଥାଏ ମୋ ଆତ୍ମାର ପୁଲକରେ

ମୋ ସମଗ୍ର ସତ୍ତାକୁ ଆଲୋକିତ କରି

ପୃଷ୍ଠ ଭାଗରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଦେବୀ ଟିଏ

ସେ ଜଗିଥାଏ ମୋ ବାଟକୁ

ଆକଟ କରିଥାଏ ସେ ମୋ ଚଗଲାପଣକୁ

ମୋ ଆଖିରେ ଟିକେ ଲୁହ ଦେଖିଲେ

ବାହୁନି ଉଠେ ଅନ୍ତର ଭିତରେ

କୁହ , ଏମିତି କିଏ ଅଛି

ମା’ ପରି ମୋ ହିଙ୍ଗୁଳା ମାଆ ।

ଯିଏ ଆଉଁସି ଦେଲେ ପିଠିରେ

ଗୁଣ୍ଡୁଚି ମୂଷା ପରି ମମତାର ସ୍ପର୍ଶ

ଆଙ୍କି ହୋଇଯାଏ କାଳ କାଳ

ତା’ ଆଖିର ଲୁହ

ଫୋଛି ଦିଏ ନିଜ ପଣତକାନିରେ

କୁହ ଏମିତି କିଏ ଅଛି ?

ମା’ ପରି ମୋ ହିଙ୍ଗୁଳା ମାଆ ।