ମା' ଲୋ ତୁ ଆସିଛୁ ବୋଲି

ମା' ଲୋ ତୁ ଆସିଅଛୁ ବୋଲି

ଧରାକୁ ସରା ମଣୁଛି ମଣିଷ,

କେତେ ପରକାର ଆନନ୍ଦଉଲ୍ଲାସ

କରି ବିତାଉଛି ଫୁଲାଇ ନିଶ ।

କିଏ ବା ଏଠାରେ ମଣ୍ଡପ ସଜାରେ 

କୋଟି କୋଟି ଟଙ୍କା ବ୍ଯୟ କରୁଛି,

କିଏବା ଏଠାରେ ସାଜସଜ୍ଜା ପାଇଁ

ଖରା ବର୍ଷା ସହି କାମ କରୁଛି । 

ବ୍ରାହ୍ମଣ ପୂଜାର ବିଧି ନ ଜାଣଇ  

ତେବେ ବି ପାଉଣା ଚୁକ୍ତି କରୁଛି,

ମାଳି ଫୁଲ ଦେଇ ପଇସା ଭିଡୁଛି 

ବାସିଫୁଲ ହାର ଛିଣ୍ଡିଯାଉଛି ।

କୁମ୍ଭାର କଳସ, ଧୁପସରା, ଦୀପ,

ବିକିବାକୁ ଧାଆଁଧପଡ କରେ,

ମୂତ୍ତିକାର ରଙ୍ଗତୁଳୀ ମାରିଦେଇ 

ମୂର୍ତ୍ତି ବନାଇବା ପାଉଣା ଭରେ ।

ବାଜା ପାଇଁ ଢୋଲ, ଖୋଳ କରତାଳ,

ସାସ୍କୃତିକ ମଣ୍ଡପର ଆସର,

ଯାଆନ୍ତି ଦର୍ଶକ ହୋଇ କୃତକୃତ 

ଖର୍ଚ୍ଚରେ ଅଧିକ ବଜେଟ ଭାର ।

ବାହାନା ମିଳଇ ମଦ୍ଯପାନକରି 

ରେକର୍ଡ ଗୀତକୁ ନାଚ ବିକୃତ, 

ଭସାଣି ବେଳରେ ଗମନାଗମନ 

ପଥର ଯନ୍ତ୍ରଣା ସ୍ବଇଚ୍ଛା କୃତ ।

ତୋ ଆଗମନରେ ଧର୍ମ ଦ୍ବାହିଦେଇ 

ବଡ ଆଡମ୍ବର ଦେଖଇ ନେତ,

ପେଟଭରି ବକ୍ତେ ଖାଇବାପାଇଁ କି

ଗଡୁଅଛି ଜନ ମୁଣ୍ଡ ବହୁତ ।

ଦେଶ ଟଳମଳ ବଜେଟ୍ ଅସମ୍ଭାଳ

ଗୋଟିପରେ ଗୋଟି ଯୋଜନା ହୁଏ,

ଅବ୍ଯର୍ଥରେ ଟଙ୍କା ପାଣିପରି ବହେ 

ଭୋକିଲାକୁ ଦାନା ପର୍ଯ୍ଯାପ୍ତ ନୁହେଁ ।

ଜନ ସଚେତନ ନାମ ଯେ ଏହାର 

ତେଲିଆ ମୁଣ୍ଡରେ ତେଲର ଭାଣ୍ଡ, 

ମଳିମୁଣ୍ଡିଆକୁ କିଏ ସେ ପଚାରେ

ଭାଣ୍ଡାମିରେ ହୁଏ ଅନେକ କାଣ୍ଡ ।

ଆସିବୁ ଲୋ ମାଆ ପ୍ରତ୍ୟେକ ବରଷ 

ତୋ ପାଇଁ ପେଟରେ ଦାନା ପଡିବ,

କେତେ ପୋଷିହେବେ ତୋ ଆଗମନରେ 

କେତେ ଲୋକଙ୍କର ଭାଉ ବଢିବ ।