ମା ଆଗମନେ

ବରଷା ରାଣୀ ଯେ ଘରେ ବାହୁଡିଛି

ଶରତ ଆସିଛି ମରତ ପୁରେ

ପୃଥିବୀ ମାଆ ଯେ ତୃପ୍ତିରେ ହସୁଛି

ସୁନୀଳ ଆକାଶ ନୀଳିମାରେ ଭିଜି

ସଭିଙ୍କୁ ତୋଷୁଛି ଭାବି ନିଜର 

ନଈ ପଠା ଧାରେ କାଶତଣ୍ଡୀ ଫୁଲ

ଝୁଲି ଝୁଲି କେତେ ଗୀତ ଗାଉଛି

ପାର୍ବଣ ଋତୁ ଶରତ ବୋଲି ଯେ

ସଭିଙ୍କୁ ବାରତା ଦେଇ ଦେଉଛି । 

ଏ ଧରା ମଣ୍ଡିତ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ବିଭାରେ

ମାତା ଆଗମନ ବାରତା ନେଇ

ସୁନୀଳ ଆକାଶ ଅଟେ ମେଘ ମୁକ୍ତ

ଚନ୍ଦ୍ରମା କିରଣ ମନ ମୋହଇ ।

ମାଟିରୁ ଆକାଶ ବିଭା ବିମଣ୍ଡିତ

ଶରତ ପରସେ ଶାନ୍ତିର ବାର୍ତ୍ତା

ମାଆ ଆସୁଅଛି ପାପ ନାଶିବାକୁ

କାଶତଣ୍ଡୀ କରେ ସ୍ଵାଗତ ସଜା 

ଶରତ ଆସିଛି ଏ ଧରାକୁ ପୁଣି

ପର୍ବପର୍ବାଣୀର ଆମୋଦ ନେଇ

ଶରତେ ମରତ ସଂସ୍କୃତି ମଣ୍ଡିତ

ଐତିହ୍ୟ ଡେଙ୍ଗୁରା ବାଜୁ ଯେ ଥାଇ ।

ଋତୁରେ ଋତୁ ଯେ ଶରତ ଋତୁ ହେ

ସର୍ବ ଜନ ମନ ହରଣ କରେ

ମାଟିରୁ ଆକାଶ ଜଳରୁ ଜୀବନ

ସର୍ବ ଜନମନ ତୋଷୁ ଯେ ଥାଏ ....