ଲୁପ୍ତ

ମୋତେ ଲାଗେ ମୁଁ ସୁପ୍ତ

ତୁମେ ଭାବୁଥିବ ମୁଁ ଗୁପ୍ତ

ସମୟ କହୁଛି ମୋତେ ମନର କାନେ ବାବୁରେ

ଏ ଦୁନିଆ ଆଗରେ ତୁ ହୋଇଯାଇଅଛୁ ଲୁପ୍ତ, 

ମୋତେ ଲାଗେ ମୁଁ ମୁକ୍ତ

ତୁମକୁ ଲାଗଇ ମୁଁ ଯୁକ୍ତ

ବିବେକ କହୁଛି ବାରବାର ମୋତେ ଶବ୍ଦ କରି

ଧନରେ ଏ ସମାଜ ଆଗରେ ତୁ ହୋଇଛୁ ଲୁପ୍ତ,

ମୋତେ ଲାଗେ ଥଣ୍ଡା ରକ୍ତ

ତୁମକୁ ଲାଗଇ ମୁଁ ଯେ ଶକ୍ତ

ପରିବେଶ କହେ ଗୁଣୁଗୁଣୁ ଦୁଇ କାନେ ମୋର

ଆରେ ମୁର୍ଖ ଏ ଚାଲାକ ଯୁଗେ ତୁ ହେବୁ ଲୁପ୍ତ, 

ମୋତେ ଲାଗେ ମୁଁ ଅଭକ୍ତ

ତୁମକୁ ଲାଗେ ମୁଁ ସୁଭକ୍ତ

ଈଶ୍ବର ଜାଣନ୍ତି ନାସ୍ତିକଟେ ମୁଁ ଯେ ବିନା ମନ୍ଦିରେ

ଆରେ ବତ୍ସ ଆଧୁନିକ ଯୁଗେ ତୋ ପରି ନର ଲୁପ୍ତ।