ଲକ୍ଷ୍ମଣ ରେଖା

ଜଗତର ମାତା ଜନକ ନନ୍ଦିନୀ 

   ଟପିଲେ ଲକ୍ଷ୍ମଣ ରେଖା

କି ସୁଖ ପାଇଲେ ସାରା ଜୀବନଟା

 ସବୁ ସୁଖରୁ ବଞ୍ଚିତା । 

ଅନ୍ଧ ପୁଅ ଅନ୍ଧ କହିଦେଲେ ଦିନେ

  ଦ୍ରୌପଦୀ ରାଜକୁମାରୀ

ଶଶୁର ଦିଅର ଘୋର ଅପମାନ

 କ୍ରୋଧେ ଯାଇଥିଲେ ଜଳି ।

କୁଳବଧୂର ସେ ମର୍ଯ୍ୟାଦା ଲଙ୍ଘିଲେ

  କେଶବ କଲେ ବାରଣ

କଥା ରହିଗଲା କାଳ କାଳ ସିନା

 ଘୋଟିଲା ଯୁଦ୍ଧ ଭିଆଣ ।

ଏହି ମାତ୍ର ଶିକ୍ଷା ଯଥେଷ୍ଟ ନୁହେଁ କି

  ଆମ ନାରୀ ଜାତି ପାଇଁ

ସୀମା ଟପି ଗଲେ ଦୁଃସହ ବିପତ୍ତି

  ସମ୍ମୁଖୀନ ହେବା ଯାଇ ।

କନ୍ୟାରତ୍ନ ବୋଲି ନାମ ଧରି ଅଛ

  ରତ୍ନର ଅର୍ଥ କୁ ବୁଝ

ମାନ ମର୍ଯ୍ୟାଦା ଓ ସଂସ୍କାର ସୀମାରେ

  ସର୍ବଦା ରୁହ ଆବଦ୍ଧ l

ପିଶାଚଙ୍କ ହାତେ ଧରା ଦିଅ ନହିଁ

  ଲଂଘନି ଲକ୍ଷ୍ମଣ ରେଖା

ଇଜତ୍ ମହତ ନିଲାମ କରନି

  ଦେଖାଅ ମାନବିକତା ।

ତୁମେ ହିଁ ଦୁର୍ଗା ତୁମେ ହିଁ ଲକ୍ଷ୍ମୀ 

  ସ୍ନେହ ପ୍ରେମ ଗନ୍ତାଘର

ତୁମେ ମାନେ ପରା ଜ୍ଞାନର ଭଣ୍ଡାର

   ତୁମେ ସୃଷ୍ଟିର ସୁନ୍ଦର ।

ଯେତେ ଦିନ ଯାଏଁ ଆବଦ୍ଧ ରହିବ

  ସୀମା ରେଖା ପରିଧିରେ

ରତ୍ନ ପରି ତୁମେ ଉଜ୍ଜଳ ଦିଶିବ

 ତୁମେ ପୂଜ୍ୟ ଏ ସୃଷ୍ଟିରେ।

ସୀମା ଟପି ଗଲେ ଘୋର ବିପତ୍ତିକୁ

  କରିବାରେ ଆମନ୍ତ୍ରଣ

ନ୍ୟାୟ ଦିଅ ବୋଲି ମୁଣ୍ଡ ପିଟୁଥିବା

  ସୃଷ୍ଟି ନାଶ ବୋଲି ଜାଣ