ଲଗାଅନା କାହ୍ନା ରଙ୍ଗ

ଭାରି ଫୁଲେଇ ସେ ରାଧିକା ରାଣୀ

 କଳା କାହ୍ନୁ ପିଚକାରି ଆଉ ମାରନି ।

କେତେ ଆଉ ନିନ୍ଦା ସହିବ ସେ କୁହ

ରାତି ଅଧେ ତୁମେ ଛାଡି ଚାଲି ଯାଅ ।

ଭାବ ସମୁଦ୍ରରେ ତୁମେ ବୁଡ଼ାଇଲ

ତୁମ ସେ ରଙ୍ଗକୁ ଦେହେ ଲଗାଇଲ ।

ଶ୍ରୀ ପୟରେ ଘୁଙ୍ଗୁର ରାଧା ବାନ୍ଧୁନି

ବଇଁଶୀ ବି ରାଧା ପାଇଁ ଆଉ ବାଜୁନି ।

ତୁମେ ଯାହାକୁ ନିଜେ ଲଗାଇବ ରଙ୍ଗ

ଛାଡି ଦେବ ସିଏ ଦୁନିଆର ସଙ୍ଗ ।

ରଙ୍ଗମୟ ଏଇ ବିଶାଳ ସଂସାର

ସବୁଠୁ ସୁନ୍ଦର ତୁମ ରଙ୍ଗା ଅଧର ।

ଲୁଚି ଲୁଚି ଶ୍ୟାମ ଆଉ ଜମା ଦେଖନି

ଅଭିମାନି ରାଧା ଦିଏ ଓଢଣା କୁ ଟାଣି ।