ଲାବଣ୍ୟମୟୀ ମୈ।ସୁମୀ

ଲାବଣ୍ୟମୟୀ ଗୋ ସାଗର ଦୁଲଣୀ

ଆସ ମୃଦୁ ପଦପାତେ

ଉତ୍ତପ୍ତ ପ୍ରାଣରେ ଭରୁ ଶୀତଳତା

ବିରାଜୁ ଶାନ୍ତି ଜଗତେ ।

ପ୍ରବଳ ନିଦାଘେ ଜଳୁଛି ହୃଦୟ

ଜୀବନ ଶୋକ ସନ୍ତପ୍ତ

ବରଷ ଅମୃତ ହୋଇ କଳାମେଘ

ପ୍ରାଣ ହେଉ ସଞ୍ଜିବୀତ ।

ଚଞ୍ଚଳୁ ପ୍ରକୃତି ସବୁଜିମା ଭରି

ଭରୁ ଫୁଲ ଫଳ ଶସ୍ୟ

ସବୁରି ଓଠରେ ତୁମ ଆଗମନୀ

ଫୁଟାଉ ମଧୁର ହାସ୍ୟ ।

ମୈ।ସୁମୀ ଗୋ ତୁମେ ସନ୍ତାପ ହାରିଣୀ

କଲ୍ୟାଣୀ ମଙ୍ଗଳକାରୀ

ଧୋଇ ନେଇଯାଅ ଯେତେ ଅବଶୋଷ

ପାପ ତାପ ଯାଉ ହରି ।

ବଢୁ ସଦ୍ଭାବନା ଭାବ ସ୍ନେହ ପ୍ରେମ

ସୁନ୍ଦର ସତ୍ୟ ସ°ପ୍ରୀତି

ପ୍ରବହୁ ସ୍ୱଚ୍ଛନ୍ଦେ ନିଖିଳ ଜୀବନ

ଗାଉ ମଧୁ ଛନ୍ଦେ ଗୀତି ।

ମୁକତିର ଦ୍ଵାର ହେଉ ସୁପ୍ରଶସ୍ଥ

ହସିଉଠୁ ଦୁଇକୂଳ

ତୁମ ପଦ୍ମପାଦେ ସୁଖ ଓ ସୈ।ଭାଗ୍ୟ

ଲାବଣ୍ୟ ରତ୍ନ ଭଣ୍ଡାର ।