କୁହ କାହିଁ ଜଗନ୍ନାଥ

ତୁମ୍ଭ ପରି ନାଥ ଥାଇ ମୁଁ ଅନାଥ 

    କୁହ କାହିଁ ଜଗନ୍ନାଥ 

ଭକତ ମହତ ରଖ ହୋ ସାମନ୍ତ 

  ବଢ଼ାଇ ତୁମ୍ଭ ଶ୍ରୀହସ୍ତ ।

କୃପାସିନ୍ଧୁ ହୋଇ କୃପା କର ନାହିଁ

  କୃପାରୁ କାହିଁ ମୁଁ ବଞ୍ଚିତ 

ପତିତ ପାବନ ବାନା ଉଡାଉଛ 

   ଦୁଃଖେ ସଢ଼େ ଏ ପତିତ 

ଭାବଗ୍ରାହୀ ହୋଇ ଭାବ ବୁଝ ନାହିଁ 

  କି ଯଶ ଲଭୁଛ ନାଥ ।

ଦୁଃଖୀଶ୍ୟାମ ହୋଇ ଦୁଃଖ ଶୁଣ ନାହିଁ 

   ମନ ମୋ ହୁଏ ବ୍ୟଥିତ 

ଯୋଡି ମୋର ହାତ କରେ ପ୍ରଣିପାତ 

  କରନି ଆଉ ଲାନ୍ଛିତ 

ବାହୁଡା ବେଳରେ ବାହୁଡ଼ାଇ ନେଇ 

  ବୁଝ ମୋର ମନ ରଥ।