କର୍ମ ଅନୁରୂପି ଫଳ

ଆତ୍ମ ବଡ଼ିମାର ଚିନ୍ତା କରି ନିଜର ବଡେଇ, 

ବଡ଼ପଣରେ, ଧରାକୁ ସରା ସେ ନମଣଇ ।

ସମସ୍ତେ ତ ସର୍ବଦା ନିଜକୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଭାବନ୍ତି, 

ପ୍ରତିପାଦନ କରିବାକୁ ମନ ମଧ୍ୟେ ଚାହାଁନ୍ତି ।

ଶାସ୍ତ୍ରରେ ପାଉଛେ, ଜୀବନ ତ କର୍ମମୟ, 

ସୁକର୍ମ କରିଲେ ଜୀବନ ହୁଅଇ ସୁଖମୟ ।

ଜୀବନରେ କର୍ମର ଗୁରୁତ୍ୱ, ରହିଅଛି କଥା,

ସୃଷ୍ଟିରେ କର୍ମ ନକରିଲେ ମିଳିବ ତ ବ୍ୟଥା ।

ଅତର ଭଳି ଉତ୍ତମ କର୍ମ ବାସିଯାଏ ମହୀରେ,

ମନର ଶାନ୍ତିରେ ହସ ଆସିବ ମୁଖ ମଣ୍ଡଳରେ ।

ନାହିଁ ଭେଦଭାବ, ପରୋପକାର ଭାବନା ଥିବ,

ସ୍ନେହ ମମତାରେ ସକଳ ଜନରେ ହସ ଆଣିବ ।

ଦକ୍ଷତାକୁ ହୃଦୟେ ଭରି କର୍ତ୍ତବ୍ୟ କର୍ମ କଲେ ଜୀବନରେ,

ଭବିଷ୍ୟତ ଅଛିଣ୍ଡା ଗଣିତ କେବେ ଦୁଃଖ ନ ଭୋଗିବୁରେ ।

ମୃତ୍ୟୁ ସୁନିଶ୍ଚିତ, କି ଅବା ସଂସାରୁ ଆମେ ନେବା,

ରଙ୍ଗ ସବୁ ଛାଡିଯିବ, ବଡିମାରେ କଅଣ ପାଇବା ।

ରୋପିଲେ ଦୁଦୁରା, ପାରିଜାତ ଶୋଭା କି ହବ,

ଭଲ ମନ୍ଦ ସୃଷ୍ଟିର ନିୟମ, ଆକାରଣେ ଦୁଃଖ କିଆଁ କରିବ ।

କର୍ମ ଅନୁରୂପି ଫଳ ହୁଏ, ସେ ତାହା ତ ଭୁଞ୍ଜଇ,

କି ଲାଭ ହେବ ଅନ୍ୟକୁ ଅବା ଭାଗ୍ୟକୁ ଯେ ନିନ୍ଦଇ ।