କଲମ ଓ ଭାଗ୍ୟ

ସ୍ନେହ ପାଉନାହିଁ ମଣିଷ ମାନଙ୍କ

କି ମୋବାଇଲ ଆସିଲା

ହୃଦୟ ମୋହର ଦୁଃଖ କୋହରେ

ପଥର ପାଲଟିଗଲା ।

ପୂର୍ବ ପରି ଆଉ ଆଦର ନାହିଁ

ପଡିଛି ଗୋଟେ କୋଣେ

କମ୍ପୁଟର ମୋବାଇଲ ବାୟୋମେଟ୍ରିକ୍ସ

ସଭିଙ୍କ ମନ କିଣେ ।

କବି ଲେଖକ ମୋବାଇଲରେ ଲେଖି

ମୋତେ ତ ଭୂଲି ଗଲେ

ମୋର ମହତ୍ୱ ମୋର ମର୍ଯ୍ୟାଦା

ସବୁ ପାସୋରି ଦେଲେ ।

ପିଲାମାନେ ଖାଲି ସ୍କୁଲ କଲେଜରେ

ମୋତେ ଧରି ରଖିଥାନ୍ତି

ଘରକୁ ଆସିଲେ ଫୋପାଡ଼ି ଦେଇ

ଟିଭି ମୋବାଇଲ ଦେଖନ୍ତି ।

ଲେଖା ହୋଇଥିଲା ମୋତେ ଧରିକରି

କେତେ ପୁରାଣ ପୋଥି

ଆଜିବି ସମସ୍ତେ ମନେ ରଖିଛନ୍ତି

ସଭିଙ୍କ ମୁଁ ଅତିଥି ।

ମୋହର ମୂଲ୍ୟ କେବେ କମିବନି

ଯେତେ ବି ବଦଳୁ ଯୁଗ

ମୋତେ ସନମାନ ଯେଉଁ ମାନେ ଦେବେ

ବଦଳି ଯିବ ଭାଗ୍ୟ ।