ଖୁସି ର ବ୍ଯଥିକା

ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ହେବା ଆଗରୁ

ପୁଣି ଧରି ନିଏ ମୁଁ ତୁମ ହାତ

ଉଭେଇ ଯାଏ ସବୁ ମାନ ଅଭିମାନ

ପ୍ରତିଶୃତି ଗୁଡାକ ପ୍ରତିବଦ୍ଧତା ର ଶିକୁଳି ରେ

ଛନ୍ଦା ଛନ୍ଦି ହୋଇଯାଆନ୍ତି, 

ଆଖି ର ଆଖିଏ ସ୍ବପ୍ନ ଭାବନା ର ସାଗର ରେ

ଉତ୍ତାଳ ଲହଡି ମାରୁଥାନ୍ତି,

ତୁମରି ମିଠା ସ୍ପର୍ଶରେ

ପାହାନ୍ତି ତାରା ମାନେ ଲାଜେଇ ଯାଆନ୍ତି,

ତୁମ ଓଠ ର ମଧୁର ଛୁଆଁ ରେ 

ମୋ ବେକାବୁ ଶିରା ପ୍ରଶିରା 

ତୁମ ଦେହେ ଅଳସ ଭାଙ୍ଗି ବସନ୍ତି ।

ତୁମ ମନ ଅଗଣା ରେ ମୁଁ

ଆଶାବତୀ ଟିଏ ଜଳୁଛି, ଜଳୁଥିବା ଦୁହେଁ

ରାଗ ରୁଷା ଗର୍ବ ଅହଙ୍କାର ଦୂରେ ଫିଙ୍ଗି

ଲେଖିଯିବା ଆମ ଜୀବନ ର ଗୀତି କବିତା

ଏମିତି ବାଣ୍ଟୁଥିବା ଖୁସିର ବ୍ଯଥିକା 

ସାଥୀ ହୋଇ ମରିବା ଯାଏ ଜିଇଁଥିବା 

ଆଉ ଏକ ପ୍ରତୀକ୍ଷା ର ନୂଆ ଦୁନିଆ

ଆମେ ଏକାନ୍ତ ରେ ସାଥୀ ହୋଇ ଗଢିବା ।।