ଖୋଜୁଛି ନିଜକୁ

କଳା ବାଦଲ କୁ କହିଲି ମୁଁ ଡାକି

ବରଷି ଯାଆରେ ମେଘ

କହିଲା ବାଦଲ ବନ୍ଧୁ ତୁମେ ମୋତେ 

ପ୍ରିୟାର କୁନ୍ତଳେ ଖୋଜ ।

ଚନ୍ଦ୍ରମାକୁ ଦେଖି ମାଗିଲି ଜୋଛନା

କରିଦେଲା ସିଏ ମନା

କହିଲା ଚନ୍ଦ୍ରମା ଅଛି ତୁମ ପାଶେ

ନିରେଖ ତ ଚନ୍ଦ୍ରାନନା ।

ଫୁଲଙ୍କୁ କହିଲି ନେଇଯିବି ବାସ

ରଙ୍ଗରୁ କିଛି ମୁଁ ତୋଳି

କଲେ ସେ କାକୁତି ନକର ଏମିତି

ପ୍ରିୟା ହସ ଫୁଲ କଳି ।

କହିଲି ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କୁ ଢାଳ ଅବିରାମ

ପ୍ରଭାତେ ସୁନା କିରଣ

କହିଲେ ସୂରୁଜ ଆଖିକୁ ତରାଟି

କଷ୍ଟ କଲେ ମିଳେ କୃଷ୍ଣ ।

ପ୍ରିୟତମା ତୁମେ ଅଟ ଅନୁପମା

ସୈ।ନ୍ଦର୍ଯ୍ୟର ଗନ୍ତାଘର

ଖୋଜିଲେ ତୁମକୁ ପାଇବି ନିଜକୁ

ଗୋଟାପଣେ ଅବିକଳ ।