କହିବାର ଥିଲା ଅନେକ କିଛି

କହିବାର ଥିଲା ଅନେକ କିଛି

ଶବ୍ଦ ସବୁ କାଇଁ ରୁଷି ବସିଛି

ଲେଖିବାର ଥିଲା ଅନେକ କିଛି

କଲମ ମୋ କାଇଁ ମାନ କରିଛି

ଚାଲିବାର ଥିଲା ଅନେକ ପଥ

ଚଲା ପଥ ଯେ କଣ୍ଟାରେ ଭରିଛି

ଯନ୍ତ୍ରଣା ଭରା ଏ ନିରୀହ ହୃଦୟ

ପ୍ରତି ମୁହୂର୍ତରେ ରକତେ ଭିଜୁଛି

ଗଢିବାର ଥିଲା ସ୍ୱର୍ଗର ମହଲ

ବିଶ୍ୱାସ ଭରଷା ହଜି ଯାଇଛି

ବିରହ ଜୁଆର ଭାଙ୍ଗେ ବାଲିଘର

ହୃଦୟ କୁ ଏଠି କିଏ ବୁଝୁଛି

ସ୍ୱପ୍ନ ସବୁ ଯାହା ବୃଥା ମରୀଚିକା

ବାସ୍ତବତା ପୁଣି କାଳ ସାଜିଛି

ସପନ ସାଗରେ  ଜୀବନ ନଉକା

ମଝି ଦରିଆରେ ବୁଡି ଯାଉଛି.