*ଖାଲି ତୋରି ପାଇଁ*

ଶବ୍ଦର ଫୁତ୍କାର କେବେ କେବେ ଆସେ

ଅମାନିଆ ଢେଉ ହୋଇ

ଶବ୍ଦ ଶୂନ୍ୟ ପୁଣି ହୁଏ କେବେ କେବେ

ସଂଯମତା ଆପଣେଇ ।।

ଅବିବେକୀ ହୋଇ ଅବୋଲକରା ମୁଁ

ପାଗଳ ପରାୟ ସାଜେ

ବିବେକର ସଂଜ୍ଞା ହାଟରେ ଘାଟରେ

ସବୁଆଡେ ଚାଲି ଖୋଜେ ।।

ଛଳନା-ଓଢଣା ନିତି ପିନ୍ଧି ଚାଲି

ମନକୁ ଦେଉଛି ମାରି

ଅକପଟ ମନ ନିତି କୋହଗ୍ରସ୍ତ

ତୋ ପାଇଁ ହେଉଛି ଗୋରୀ ।।

ପାଗଳଟେ ଭାବି ଫିଙ୍ଗିଦେବୁ ଯଦି

ତୋ ହୃଦ କ୍ଷୁଦ୍ର କୁଟୀରେ

ବିନା ପ୍ରତିବାଦେ ରହିଯିବି ସେଠି

ସହି ତୋ ଶବ୍ଦ ନିନ୍ଦାରେ ।।