କେତେ ମାଦକତା ଥିଲା

କେତେ ମାଦକତା ଥିଲା ସତେ!

ପ୍ରୀତି ପତରର ସେଇ ପ୍ରଥମ ପଦରେ

ପ୍ରିତ ହୃଦୟର ଏତେ ପ୍ରବଳ ନାଦରେ

ଅବୁଝା ଅଧରେ...

ଅଧାବୁଝା ଅଳ୍ପ-ଅଳ୍ପ ଅଳସୀ ଲାଜରେ

ଆଉ ସେଦିନ ସଞ୍ଜରେ...

ପ୍ରେମମୟୀ ପ୍ରେୟସୀଙ୍କ ଵିଶେଷ ସଜରେ

ନିକାଞ୍ଚ କୁଞ୍ଜରେ...

ଅପ୍ରାନ୍ତ ପ୍ରୀତିର ବନ୍ୟା ସଜନୀ ସଙ୍ଗରେ

ପରଶ ରଙ୍ଗରେ...

ଅପୂର୍ବ ଉନ୍ମାଦନା କି ପ୍ରେମିକ ଅଙ୍ଗରେ

ସତେକି ସ୍ୱପ୍ନରେ...

ଭାସୁଛି ବିହଙ୍ଗପରି ତୀବ୍ର ତୁରଙ୍ଗରେ ।