କାର୍ତ୍ତିକ ପୂର୍ଣ୍ଣିମା

କାର୍ତ୍ତିକ ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ରାହାସ ପରବ

    ଅଟେ ମହିମା ମଣ୍ଡିତ

ଗୋପ ବୃନ୍ଦାବନେ ଲୀଳାମୟ କୃଷ୍ଣ

   ପୂର୍ଣ୍ଣ ବ୍ରହ୍ମ ବିରାଜିତ ।

ପୁଣ୍ୟ ଧର୍ମ ମାସ ପାଳନ୍ତି ଭକତ

   ନିଷ୍ଠାପର ଭକ୍ତି ଭାବେ

ପ୍ରାତ ସ୍ନାନ ସାରି ପୂଜନ୍ତି ବାଲୁଙ୍କା

   ଇଷ୍ଟ ପୂଜି ଅନୁରାଗେ ।

କାର୍ତ୍ତିକ ମାହାତ୍ମ୍ୟ ପଢ଼ା ହୁଏ ନିତି

   ତୁଳସୀ ଚଉଁରା ମୂଳେ

ପୂଜନ୍ତି ବ୍ରାହ୍ମଣ ଇଷ୍ଟ ଦେବାଦେବୀ

   ବଡ଼ ସିଂହାର ବେଶରେ ।

ଶୁଦ୍ଧ ଶାଗ ମୁଗ ଘୃତ ହବିଷାନ୍ନ

    ମନ୍ଦିରେ ହୁଅଇ ଭୋଗ

ଆନନ୍ଦେ ଭୁଞ୍ଜନ୍ତି ଆବାଳକବୃଦ୍ଧ

   ଆହା କି ସୁଆଦ ଦିବ୍ୟ ।

ପୁଣ୍ୟ ତୀର୍ଥ ସ୍ଥଳ ହୁଏ ଲୋକାରଣ୍ୟ

   ଭକତ ପକାନ୍ତି ବୁଡ଼

ପାଠ କରୁଥାନ୍ତି ବେଦ ଧର୍ମ ଶାସ୍ତ୍ର

   କରି ଭଜନ କୀର୍ତ୍ତନ ।

ଯାଉଥିଲେ ପୂର୍ବେ ବୋଇତ ମେଲାଇ

   ଆମରି ସାଧବ ପୁଅ

ଉତ୍ତରା ପବନ ନେଉଥିଲା ବାହି

   ଅନୁକୁଳେ ଦୂର ଦ୍ଵୀପ ।

ଆସୁଥିଲେ ଫେରି ବରଷା ଆଷାଢେ

   ଧରି ସୁନା ହୀରା ମୋତି

କଦଳୀ ପଟୁଆ ଡଙ୍ଗା କୁ ଭସାଇ

   ପାଳୁ ଆମେ ପୂର୍ବ ସ୍ମୃତି ।

ଫୁଲ ଦୀପ ଧୂପେ ବନ୍ଦାପନା କରି

   ଶୁଭ ନାରିକେଳ ଭାଙ୍ଗି

ମନାସି ଆସୁଛୁ ଆମ ଶୁଭଲାଭ

   ନୈ। ବାଣିଜ୍ୟ ଅଭିବୃଦ୍ଧି ।

ଐତିହ୍ୟ ସମ୍ପନ୍ନ ଆମ ପରମ୍ପରା

   ସୁସମୃଦ୍ଧ କୀର୍ତ୍ତି ଗାଥା

ଫେରି ଆସୁ ସେହି ସ୍ୱର୍ଣିମ ଅଧ୍ୟାୟ

   ଟେକୁ ଓଡ଼ିଆ ତା ମଥା ।