କାଳିଆ ସାଆନ୍ତ

ଚକା ନୟନ ତୁ କାଳିଆ ବଦନ

କାହିଁକିରେ ହେଲୁ କଳା

ଜଗତର ନାଥ ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ର ସାଆନ୍ତ

ଲକ୍ଷ୍ମୀପତି ନନ୍ଦବାଳା I

କୋଟି ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡର କରତା ତୁହିରେ

ସବୁ ଦେବତାଙ୍କ ରାଜା

କେତେ ତୁ ଖାଉଛୁ ତୋ ପାଇଁରେ ଜଗା

ଷାଠିଏ ପଉଟି ଖଞ୍ଜା I

ଶହେ ଗଙ୍ଗା ଠାରୁ ପବିତ୍ର ଅଟଇ

ନରେନ୍ଦ୍ର ପୋଖରୀ ଜଳ

ଶହେ ବୈକୁଣ୍ଠର ଶୋଭା ଭରପୁର

ଅଟେ ତୋର ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର I

ତୋର କଳ୍ପବଟ ମୁଳେ ବସିରହି

ମନେ ଯାହା ମନାସିବ

ତେ ଦୟାରୁ ଜଗା ନିମିଷକେ ତାର

ମନୋବାଞ୍ଛା ପୂର୍ଣ୍ଣ ହେବ I

ବଡ ପବିତ୍ର ତୋ ଶିରୀକ୍ଷେତ୍ର ମାଟି

ତା ପରି ଆଉ କେ ନାହିଁ

ତୋ ବଡଦାଣ୍ଡରେ ପାଦ ରଖିଦେଲେ

ସବୁ ପାପ ଯାଏ ଧୋଇ I

ତୋ ଅବଢା ଅନ୍ନ ଶ୍ରୀ ମହା ପ୍ରସାଦ

ପାଟିରେ ଟିକିଏ ଦେଇ

ଆଶା କରିଛି ମୁଁ ତୋ ଦୟାରେ ଯିବି

ଭବସିନ୍ଧୁ ପାରିହୋଇ I