କାକର କାହାଣୀ

ଶରତ ଋତୁର ହେଲା ଆଗମନ

କାର୍ତ୍ତିକ ଓ ମାର୍ଗଶୀର ।

ଏଇ ଦୁଇ ମାସ ରାତି ଆସିଗଲେ

ରାତିରେ ପଡେ ଶିଶିର ।୧।

ବିନ୍ଦୁ ବିନ୍ଦୁ ହୋଇ ଶିଶିର ପଡଇ

ଯାହାର ନାମ କାକର ।

ରାତିରେ ପଡେ ସେ ଦେଖାଯାଉଥାଏ

ସତେ ମୁକୁତାର ହାର ।୨।

ସବୁଜ ଘାସରେ ଗଛ ଲତିକାରେ

କାକର ବିନ୍ଦୁ ଶୋଭଇ ।

ସକାଳ ସୁରୁଜ ଦେଖି ସାରିଲେ ସେ

ମନକୁ ଯାଏ ଉଭେଇ ।୩।

କେଡେ କମନୀୟ ରୂପଟି ତାହାର

ଯେତେ ଛୋଟ ହେଉ ସିଏ ।

ପୁଲକିତ କରେ ମନକୁ ଆମର

ଦେଖି ମନ ଖୁସି ହୁଏ ।୪।

କାକର କହୁଛି ଜୀବନ ମୋହର

କେଡେ କ୍ଷଣସ୍ଥାୟୀ ଦେଖ ।

ରାତିରେ ଜନମି ସକାଳେ ମରୁଛି

ଦେଉଛି କେତେ ମୁଁ ସୁଖ ।୫।

ମୋତେ ଦେଖି ଟିକେ ଆନନ୍ଦ ହୋଇଲେ

କେତେ ସୁଖ ମୁଁ ପାଉଛି ।

କଥାରେ କେବେ ତା କହିହେବନାହିଁ

ଅନୁଭବୀ ତା ଜାଣିଛି ।୬।

ଜୀବନର ସବୁ ମହତ୍ତ୍ବ ରହିଛି

ଆନକୁ ଖୁସି ଦେବାରେ ।

ଜୀବନ ନାଟକ ଯେତେ ଛୋଟ ହେଉ

ମନ ମୋ ଦୁଃଖ ନକରେ ।୭।

କାଳର ଗତିରେ ଜୀବନ ନାଟକ

ନିଶ୍ଚେ ହେବ ସମାପନ ।

ଅନ୍ୟକୁ ଆନନ୍ଦ ଦେଲେ ସିନା ଧନ୍ୟ

ହୋଇବ ଆମ ଜୀବନ ।୮।

କାକର ବିନ୍ଦୁ ମୁଁ ଏତିକି କହୁଛି

ଏଇ ଅଟେ ମୋର ଶିକ୍ଷା ।

ଧନ୍ୟ ହେବ ଜନ୍ମ ତୁମର ସର୍ବଥା

ଯଦି ନେବ ଏହି ଦୀକ୍ଷା  ।୯।