ବାଇମନ

ବାଇମନ କଥା ମାନ,

ହୃଦୟୁ ଶୁଣିବ ଦିବ୍ୟବଚନ l

ଜନନୀ ଗରଭେ ଥିଲୁ ଯେତେବେଳେ,

କରୁଥିଲୁ ତୁହିଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଧ୍ୟାନ l

ବାଇମନ କଥା ମାନ......... ୧

ଧରାପୃଷ୍ଠେ ଯହିଁ ଆସିଲୁ,

କୁଆଁ କୁଆଁ ରାବ ଟି ଦେଲୁ,

ମୋହ ମାୟା ରୂପୀ ସଂସାର କୁ ଦେଖି,

ବଦଳି ଗଲାଟି ତୋହରି ମନ l

ବାଇମନ କଥା ମାନ......... ୨

ନାଶବାନ ଏହି ସଂସାର,

 ଧନ ଜନ ନୁହେଁ କାହାର,

କାହାକୁ ନେଇ ତୁ ଗର୍ବ କରୁଅଛୁ,

କିମ୍ପାଇ ତୋହର ଅଥୟ ମନ l

ବାଇମନ କଥା ମାନ......... ୩

ମୋର ବୋଲି ଯାହାକୁ କୁହ,

ତୋ ଆଖିରେ ଦେବ ସେ ଲୁହ,

ଆତ୍ମ ବଡ଼ିମାରେ ବୁଡି ରହି ତୁହିଁ,

ଭୁଲିଗଲୁ ତୁହିଁ ଅମୁଲ୍ୟ ଜ୍ଞାନ l

ବାଇମନ କଥା ମାନ....... ୪

ଦିବ୍ୟଜ୍ଞାନ ଯିଏ ଭୁଲିଲା,

ନରକ ରେ ସିଏ ପଡିଲା,

ବିଫଳ ହୋଇବ ମାନବ ଜନମ,

ଅସତ୍ୟ ନୁହଇ ଏହି ବଚନ l

ବାଇମନ କଥା ମାନ....... ୫

ଦିବ୍ୟଗୁଣ କରି ଧାରଣ,

ଯିଏ କରେ ଉତ୍ତମ କର୍ମ,

ନିସ୍ଵାର୍ଥ ଭାବରେ ସେବା କରେ ଯିଏ,

ବଇକୁଣ୍ଠେ ସିଏ ପାଇବ ସ୍ଥାନ l

ବାଇମନ କଥା ମାନ

ହୃଦୟୁ ଶୁଣିବ ଦିବ୍ୟବଚନ.... ୬