କାହାକୁ କରିବି ସାଙ୍ଗ

କାହାକୁ କରିବି ସାଙ୍ଗଲୋ ସଜନୀ

ଏ ଦୁନିଆଁ ଅଟେ ଅଜବ

ଯେତେ ଯାହା କଲେ ବଦଳିଲା ନାହିଁ

କାହାର ଆଜି ସ୍ଵଭାଵ।

ପକ୍ଷୀଟିଏ ଆଣି ସାଙ୍ଗ କରିଥିଲି

ସେ ତ ଛାଡି ଉଡ଼ିଗଲା

ଫୁଲଟାକୁ ଯେବେ ସାଙ୍ଗ ମୁଁ କରିଲି

ସମୟରେ ଝଡିଗଲା ।

ଜହ୍ନଟିର ସଙ୍ଗେ ହସୁଥିଲି ମୁହିଁ

ଦେଖ ସିଏ ବୁଡିଗଲା

ତାରା ସବୁ ଯେବେ ଗଣୁଥିଲି ମୁହିଁ 

ବାଦଲ ଲୁଚେଇ ଦେଲା ।

ମଣିଷକୁ ଯେବେ ସାଙ୍ଗ ମୁଁ କରିଲି

ସମୟେ ବଦଳି ଗଲା 

ଆତ୍ମୀୟଙ୍କ ସଙ୍ଗେ ଘର କରିଥିଲି 

ଦଇବ ଛଡେଇ ନେଲା ।

ସମୟ ସ୍ରୋତରେ ଜୀବନ ସରିଲା 

ନିଜକୁ ଧିକାର କଲି

କାଳିଆ ଚରଣେ ଶରଣ ମାଗୁଛି

ଆଶ୍ରୟ ପାଇବି ବୋଲି ।

ଧନ୍ୟ ହୋଇଯିବ ଜୀବନ ମୋହର 

ଧୋକା ଦେବନି କାଳିଆ 

ଆଶ୍ରୟ ମିଳିଲେ ତାଙ୍କ ଶ୍ରୀଚରଣେ 

ହେବିନି ଭୟେ ଛାନିଆଁ ।