ଜୟ ମା ଭବାନୀ

କେଉଁ ନାମ ଧରି ଡାକିବି ତୋତେ ମା

ତୁହି ତ ସବୁରି ସାହା

ଗଉରୀ ଅପର୍ଣ୍ଣା ମା ସିଂହବାହିନୀ

ତୋ ବିନା ଦିଶେନା ରାହା ।

ମୁଁ ତୋହର ଅଟେ ଅବୋଧ ସନ୍ତାନ

ତୁହି ମୋର ସଦାଗତି

ତୋର ପଥ ଚାହିଁ ଦିନ ବିତୁ ଥାଇ

ରଖ ମା ଗୋ କାଳରାତ୍ରୀ ।

ବିମଳା ନାମକୁ ହୃଦୟେ ସ୍ମରିଲେ

ଭୟ ତ୍ରାସ ହୁଏ ଦୂର

ରତ୍ନପ୍ରିୟା ମା ଗୋ ହିରଣ୍ୟମୟୀ ଲୋ

କି ଦେବି ମୁଁ ଉପହାର ।

ଅନେକ ବର୍ଣ୍ଣା ତୁ ଚପଳା ଯେସନେ

କ୍ଷଣିକରେ ଆସୁ ଧାଇଁ

ପଣତ ଘୋଡାଇ ରଖି ଥାଉ ତୁହି

ଭକତ ବିପତ୍ତି ଚାହିଁ ।

ଅପୁତ୍ରିକ କୋଳେ ସୁନ୍ଦର ସୁପୁତ୍ର

ତୋର କଲ୍ୟାଣକୁ ପାଇ

ସର୍ବବିଦ୍ୟା ବୋଲି ଡାକ ଦେଲେ ଥରେ

ଅଜ୍ଞାନ ପଣ୍ଡିତ ହୋଇ ।

ନାରାୟଣୀ ନାମ ତୁଣ୍ଡରେ ଧରିଲେ

ଯାତ୍ରା ହୁଅଇ ସଫଳ

ତୁହି ମୁକ୍ତାକେଶୀ ଶକ୍ତି ପ୍ରଦାୟିନୀ

ସକଳ ଜନର ବଳ ।

ଅର୍ଦ୍ଧ ନିଶାକାଳେ ଭକତ ଆକୁଳେ

ଭବାନୀ ନାମକୁ ଧରେ

ହେ କରୁଣାମୟୀ ପିନାକଧାରିଣୀ

ନିମିଷକେ ଦୁଃଖ ସରେ ।

ଚଉଦିଗେ ତୋର ଶକ୍ତିର ଫୁଆର

ଜଳ ସ୍ଥଳ କିବା ବ୍ୟୋମ

ମଙ୍ଗଳମୟୀ ଲୋ ତୋ ବିନା ଏ ଧରା

ସତେ ମରୁ ବାଲି ସମ ।

ଦେବ ସୁର ଦେବ ଯା ନାମକୁ ଧରି

ବିପଦରୁ ହେଲେ ମୁକ୍ତ

ମୁହିଁ ମୁଢ ମତି କି ଦେଇ ତୋଷିବି

ହେବା ପାଇଁ ତୋର ଭକ୍ତ ।

ଏତିକି ମାଗୁଣି ତୋର ପାଦ ତଳେ

ସର୍ବଦା ଥିବୁ ଲୋ ପାଶେ

ତୁହି ଥିଲେ ସାଥେ ସବୁ ସୁଖ ମୋର

ନିତି ଜହ୍ନ ରାତି ଆସେ ।