ଜ୍ଞାନର ଭଣ୍ଡାର

ଶୁଣରେ ପିଲାଏ କହୁଛି କଥା

ଜ୍ଞାନର ଭଣ୍ଡାର ପୁସ୍ତକ ଗାଥା ।

କେତେ କେତେ ବହି ଥାକରେ ଅଛି

ଭେଦଭାବ ତାଙ୍କ ମନରୁ ପୋଛି ।

ନୀରବେ ଅଛନ୍ତି ଜ୍ଞାନକୁ ବହି

ମନରେ ତାଙ୍କର ଅସୂୟା ନାହିଁ ।

ଛୋଟ ହେଉ ବଡ଼ ସଭିଙ୍କ ପାଇଁ

ଜ୍ଞାନ ଦେବାପାଇଁ ଅଛନ୍ତି ଚାହିଁ ।

ଦିନ ରାତି ତାଙ୍କ ସବୁ ସମାନ

ବିପଦେ ଆପଦେ ସଦା ମଉନ ।

ବିଭିନ୍ନତା ମଧ୍ୟେ ଅଛି ଏକତା

ଜଗତବାସୀଙ୍କୁ ଦିଏ ବାରତା ।

ଗୀତ ଗପ ଚିତ୍ର ଶବ୍ଦ ଭଣ୍ଡାର

ଭୂତ ଭବିଷ୍ୟତେ ତା'କଳେବର।

ପୂରି ରହିଅଛି ବିଜ୍ଞାନ କଥା

ପୋଥି ପୁରାଣର ରହସ୍ୟ ଗାଥା ।

ହସ କଉତୁକେ ସେ ଭରପୂର

ଅଜଣା ପ୍ରଶ୍ନର ଦିଏ ଉତ୍ତର ।

ମନର ସନ୍ଦେହ ସେ ଦୂରକରି

ଅଜ୍ଞାନର ମନେ ଜ୍ଞାନକୁ ଭରି ।

ଜ୍ଞାନ ବାଣ୍ଟିବାରେ କରେନି ହେଳା

ନାହିଁ ତାହାଠାରେ ବେଳା ଅବେଳା ।

ମାଟିରୁ ଆକାଶ ପାଦୁ ମସ୍ତକ

ଗିରି କାନନରୁ ଦୂର ମୂଲକ ।

ଅଜଣା କଥାକୁ ଜଣେଇ ଦିଏ

ମନ ଆବେଗକୁ ତୁଟାଇ ଦିଏ ।

ମନଦେଇ ପିଲେ ପଢିଲେ ବହି

ତୁମ ଲକ୍ଷ୍ୟସ୍ଥଳେ ନେବ କଢାଇ ।

ଜ୍ଞାନରୂପେ ଶକ୍ତି ତୁମକୁ ଦେବ

ଉପହାର ଆଣି ଠୁଳ କରିବ ।

ପୁସ୍ତକ ଅଟଇ ପ୍ରକୃତ ବନ୍ଧୁ

ପାରି କରିନେବ ଏ ଭବସିନ୍ଧୁ ।