ଜଳୁଛ ଆଜି?

ଜଳୁଛ ଆଜି ? 

କେମିତି ଲାଗୁଛି ଏ ଜ୍ୱଳନର ସ୍ପର୍ଶ 

ଅବିରତ ଧୂମମୟ ବାଷ୍ପରେ ରୁନ୍ଧିହୋଇ

ଅଣନିଃଶ୍ୱାସୀ ଲାଗୁଛି ନାଁ !!!!

ଇନ୍ଧନର ତତଲା ତାୱ୍ୱାରେ ବାୟୁର ବ୍ଯଗ୍ରତା

କିପରି ଅନୁଭୂତି ଜନ୍ମାଉଛି 

କୁହନା ଥରେ ଦୃଢ କଣ୍ଠରେ

ଅପେକ୍ଷାରତ ଏ କର୍ଣ୍ଣଯୁଗଳ

ସେଇ ଶବ୍ଦକୁ ଆବୋରି ନେବାକୁ

ନିଜ ମାନସପଟରେ ........

ଆଉ ଦୀର୍ଘ ଉତ୍ତରର ଅପେକ୍ଷାରେ। 

ଅନ୍ଧାରକୁ ତ କେବେ ଭଲପାଇନ 

ଆଲୋକର ମାନ ରଖି ଜାଳିଦେଇଛ ସବୁ

ଶୀତଳତାକୁ ତ ନିଷ୍ଠୁର ପରିହାସ କର

ଆଜି ତେବେ ନୀରବ କଣ ପାଇଁ ??

ବନ୍ଧନ ତ ବୋଝ ତୁମ ପାଇଁ 

ସେଥିଲାଗି ଧାଇଁ ଚାଲିଛ 

ନିଜ ପରିଚୟ ଲୁଚେଇ

ବୟସର ଅପରାହ୍ନରେ ବି 

 ତୁମେ ଚାଲିଥାଅ ଛଦ୍ମବେଶ ଧରି। 

କେତେ ବା ଲୁଚିବ ଆଉ କେତେ ?? 

ଜଳିବାର ଏତେ ଭୟ ଯଦି

କାହିଁ ଜାଳିଦେଇଛ ଏ ରକ୍ତମାଂସର ପିତୁଳାକୁ। 

ବାରମ୍ବାର ମୃତ୍ୟୁର ଯନ୍ତ୍ରଣା ଦେଇ

କଣ ପ୍ରମାଣ କରିବାକୁ ଚାହଁ ?? 

ଆଜିଯାଏ ଜ୍ୱଳନକୁ ଡରି 

ଜ୍ୟୋତ୍ସ୍ନାରେ ଭିଜି ପାରିନ 

 କି କେବେ ପଦାକୁ ବାହାରିନ ।

ମୁଁ ଯେ କେତେ ଜଳିଛି ଏକା ଏକା

ହିସାବ ରଖିନ ତମେ 

ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଆଉ ପ୍ରରୋଚନାରେ ।

ବନ୍ଧନ ମୁକ୍ତ କରି ତମେ ଉଡିଯାଇଥିଲ

ମୁଁ ଯାହା ଡେଣା ପିଟି ପିଟି

ଭାଗ୍ୟକୁ ଦୋଷ ଦେଉଥିଲି।