ଜୀବନ୍ତ ହୋଇଲେ ଛବି

ବିଗତ ଦିନର ଫଟୋ ଦେଖୁଥିଲି

ଫୁରୁସତ ବେଳ ଦେଖି ,

ଅଚାନକ କିଛି ଛବି ଉପରେ ମୋ

ନଜର ତ ଗଲା ଲାଖି

ଥିଲା ପିଲାଦିନ କେତେ ଭଙ୍ଗୀ ଛବି

ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀଙ୍କର ,

କିଏ ଖେଳୁଥିଲା ,ଫୁଲ ତୋଳୁଥିଲା

ଥିଲା କିଏ ଛାତ-ପର

ମାଆ କରୁଥିଲା ସୁଦଶା ବ୍ରତ ଯେ

ସଜାଡ଼ି ପୂଜା ସାମଗ୍ରୀ ,

କେବେ ଦେଉଥିଲା କୁଣ୍ଡା ଓ ତୋରାଣି

ଗାଈ ବାଛୁରୀଙ୍କ ଲାଗି

ବାଲି ଗଦା ପରେ ଛିଡ଼ା ହୋଇ ବାପା

ଉଠାଇଥିଲେ ଯେ ଫଟୋ ,

ମନେ ହେଉଥିଲା ପୃଥିବୀ ନୁହେଁ ଏ

ଯେମିତିକା ଚନ୍ଦ୍ରପୃଷ୍ଠ

ଥିଲା ମାମୁଁଘର ଅଜା ଆଈ ଛବି

ଜେଜୀମାଆ-ଜେଜେଙ୍କର ,

ଆମ ଜନ୍ମ ପୂର୍ବ ବାପା ମାଆ ଫଟୋ

ଥିଲା ତ ଭାରି ସୁନ୍ଦର

ପ୍ରତିଯୋଗିତାରେ ଜିତି ଭାଇଙ୍କର 

ପୁରସ୍କାର ନେବା ଚିତ୍ର ,

ତାଙ୍କ ସହ ପୁଣି ଆହୁରି ଅନେକ 

ରହିଥିଲେ ବନ୍ଧୁ-ମିତ୍ର

ତାଳିମାରି କୁନିପୁଅ ହସୁଥିଲା

ଦିଶୁଥିଲା ଭାରି ଭଲ ,

ଆତ୍ମୀୟସ୍ୱଜନ କେଡ଼େ ସରାଗରେ

କରୁଥିଲେ ତାକୁ ଗେଲ

ଛବି ଯେତେ ସବୁ ଜୀବନ୍ତ ହୋଇକି

ଆଖି ଆଗେ ଗଲେ ନାଚି ,

ଅତୀତର ସ୍ମୃତି ତାଜା ହୋଇଗଲା

ସୁଖ ଦୁଃଖ ମିଶାମିଶି