ଜୀବନର ସତ୍ୟ

ଜୀବନର ସତ୍ୟ ପ୍ରକଟିତ ନିତ୍ୟ 

   ହେଜ ଆହେ ବିଜ୍ଞଜନ , 

ସତ୍ୟପଥେ ଧର୍ମପଥେ ପାଦଥାପ  

    ଅରଜିବ  ଯଶମାନ ॥   

  

ସତ୍ଯାନୁସରଣ  ଧର୍ମାନୁସରଣ 

     କରଆହେ ସୁଧୀଜନ , 

ସୁଶୋଭିତ ହେଵ ଦୁର୍ଲ୍ଲଭ ଜନମ 

    କାମନା କର ବାରଣ ॥ 

ମିଥ୍ୟା ଅପବାଦ ଅପସରି ଯିବ 

    ସମୟର ଚଲାପଥେ , 

ସତ୍ୟଉନ୍ମୋଚନ ସମୟ କରିବ 

    ଧର୍ଯ୍ୟରଖ ସମର୍ପଣେ ॥ 

ଅନିଷ୍ଟ ସାଧନ କରେ ଶତୃ ନର 

     ଷଡଯନ୍ତ୍ର ମନ୍ତ୍ର ଧ୍ୟାୟୀ , 

ଅବଶ୍ୟ କଷଣ ଭୋଗଇ ନିର୍ଦୋଷ 

     ପରେ କିନ୍ତୁ ହୁଏ ଜୟୀ ॥ 

ଯେତେ ବୁଦ୍ଧିମାନ ହେଉ ଶତୃଜନ 

     ସତ୍ୟପାଶେ ମଥାପାତେ , 

ସମୟ ଚକ୍ରରେ ପଡେ ନାଗଫାଶେ 

     ପ୍ରାୟଶ୍ଚିତ କରେ କେତେ ॥ 

ଦୁଃଖର ସମୟ ନୁହେଁ ବେଶିଦିନ 

       ସୁଖଆସେ ହସିହସି , 

ଦୁଃଖ ପରେ ସୁଖ ସତ୍ୟ ଚିରନ୍ତନ 

     ସମୟ ସାପେକ୍ଷ ଖୁସି  ॥ 

 କର୍ମ ଆଧାରରେ ଫଳଫଳେ ସତେ 

      ଏକଥା ନୁହଁଇ ମିଥ୍ୟା ,  

ସୁକର୍ମ କଲେ  ଭଲ ଫଳ ମିଳେ 

     କୁକର୍ମ କଲେ ପିତା ॥