ଜୀବନର୍ ସତ୍ କଥା

ଆଜିର୍ ଜୀବନ୍ କାଲ୍ କେ ନାଇଁ

ମିଳିମିଶି କରି ଥିମା

ଯମ୍ ପୁରୁ ଆସ୍ ଲେ ଖବର୍

ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ଜିମା ।

ଗାଁର୍ ମାଁ କେ ଦେବା ସନ୍ ମାନ୍

ଜୀବନ୍ ଥିବାର ଯାଏଁ

ସତ୍ କରମ୍ କରି ଚାଲିଥା

ଫଳ ପାଏବୁ ଘାଏ ।

ମୁନୁସ୍ ଜୀବନ୍ ପାଏନ୍ ଫୁଟ୍ କା

କେତେବେଳେ ଯିବା ଚାଲି

ଭଲ୍ କରମ୍ କରି ଚାଲିଥା

କାଏଁ ହଉଛୁ ଭାଳି ।

ଜୀବନ୍ ଥିଲେ ଜୀବ୍ କା

ଭାଇ ଥିଲେ ଯେ ଭଗାରୀ

ହସି ଖୁସି ନେ ଜୀବନ୍ ବିତାମା

କଉଡ଼ି ଯାଉଛେ ସରି ।

କାଳର୍ କବ୍ ଲେ ବନ୍ଧା ଯେ

ଏ ମୁନୁସ୍ ଜୀବନ୍

ରାଗରୁଷା କେ ଭୁଲିକରି

କରୁଥିମା ଯେ ଧରମ୍ ।