ଜୀବନ ରାଗ ୨୬

ସମୃଦ୍ଧିର ସାତ ଖିଅ ତୋ ପାଇଁ ଥୁଆ

ହତାଶ ହୋଇ ତୁ ନ ପିନ୍ଧେ ଗେରୁଆ ।

ଆକାଶରେ ତାରାଗଣ କାହିଁ କେତେ ଦୂରେ

ଆଲୋକ ପ୍ରଦାନେ ଥାନ୍ତି ଅକୁଣ୍ଠ ଚିତ୍ତରେ ।

କାହିଁକିରେ ବାଇମନ କରୁ ମାନ ଅପମାନ

ପ୍ରତିଦିନ ଖୁସିରେ ନିଏ ଛାଡ଼ି କାଲିର ନିଦାନ ।